به گزارش پایگاه خبری ذاکرنیوز ، گروه‌های مسلح معارضه به ویژه گروه تروریستی «هیئت تحریر الشام»، «جیش الوطنی» و گروه‌های همپیمان آن از فرصت جنگ غزه استفاده کرده و طی یک ماه اخیر، با شدت بیش‌تری به مواضع ارتش سوریه و گروه‌های مقاومت در شمال سوریه حمله می‌کنند. هدف از این حملات از یک سو، تصرف مناطق بیش‌تری از خاک سوریه بوده؛ از سوی دیگر مانع تمرکز ارتش سوریه بر جبهه جنوب شوند.
طی یک ماه اخیر، هیئت تحریر الشام و گروه‌های شبه نظامی همپیمان با آن، حملات خود را در جبهه های ادلب و حلب تا حومه لاذقیه و حماه افزایش داده‌اند. آن‌ها در حملات خود از پهپاد استفاده کرده و بیش از ده بار به پایگاه‌های نظامی و حتی غیرنظامیان در چهار استان فوق حمله کرده‌اند.
در مقابل ارتش سوریه با قاطعیت به آن‌ها پاسخ داد و پایگاه ها، ذخایر و انبارهای تسلیحاتی را مورد هدف قرار داد. در بیانیه وزارت دفاع سوریه آمده است: «نیروهای مسلح ارتش سوریه، تجاوزها و تخلفات مکرر گروه‌های تروریستی را با عملیات گسترده‌ای پاسخ دادند. یگان‌های توپخانه‌ای و موشکی ارتش سوریه، با همکاری نیروی هوایی روسیه، به صورت هدفمند پایگاه‌های گروه‌های تروریستی را زیر آتش شدید قرار دادند.»
صهیب المصری، خبرنگار مشهور سوری در این مورد می‌گوید: «گروه‌های تروریستی ارتش و دولت سوریه در حومه لاذقیه را درگیر کردند. ما از جبهه‌های ساحلی سوریه صحبت می کنیم، که با هدف قرار دادن مراکز و نقاط نظامی سعی می‌کنند آرامش و ثبات آن‌جا را به هم بزنند. البته پیش از عملیات طوفان الاقصی درگیری‌های کوچکی هر از گاهی رخ می‌داد. اما نکته قابل تأمل این است که بعد از عملیات طوفان الاقصی این حملات افزایش یافتند.»
گروه های مسلح مستقر در شمال غربی سوریه تلاش می کنند، از جنگ غزه برای تصرف مناطق بیشتر استفاده کرده تا اهرم و عامل فشاری برعلیه دمشق و گروه های مقاومت ایجاد کنند. این امر همسو با نگرانی‌های اسرائیل در مورد اشتعال جبهه جنوب سوریه و جولان اشغالی است. فعال شدن جبهه جولان را باید تجلی شعار «یگانگی جبهه‌ها» [با توجه به انسجام و هماهنگی محور مقاومت] خواند.
اختصاصی تسنیم|حمله آمریکا به کامیون‌های حامل مواد غذایی برای فشار بیشتر بر ملت سوریه + فیلم
در چنین شرایطی باید پرسید کدام طرف از تشدید حملات علیه ارتش سوریه سود می‌برد؟ چه کسی بیم آن دارد که ارتش سوریه بر روی جنوب و آزادسازی جولان تمرکز کند؟ آیا همین نکته، دلالت‌های معناداری ندارد؟
