به گزارش ذاکرنیوز، مرضیه برومند را بسیاری با نوستالژی‌ها به یاد می‌آورند. کارهایی که هنوز هم پخش می‌شوند یادآور خاطرات زیبایی است که او و همکارانش برای مخاطبان خصوصاً کودک و نوجوان آفریده‌اند. او این روزها مدیرعاملی خانه سینما را برعهده دارد.
مسئولیتی که خبر آن 13 اسفندماه سال گذشته در رسانه‌ها مطرح شد. چرا که هیئت مدیره خانه سینما پس از چند سال با منوچهر شاهسواری، تصمیم گرفت مدیرعامل جدیدی را منصوب و این بار به جای یک تهیه‌کننده، این مسئولیت به کارگردان، بازیگر و صداپیشه و عروسک‌گردان شناخته شده در سینما و تلویزیون سپرده شد.
هنرمندی که متولد خردادماه سال 1330 است؛ از ابتدای حضور در عرصه‌های هنری جذب گروه‌های مختلف تئاتری کودک و نوجوان شد و البته پیش از ورود به دانشکده هنرهای زیبا، حضور در تئاترها و نمایش‌های تلویزیونی را تجربه کرد. شاخص‌ترین مجموعه تلویزیونی "مرضیه برومند" «خونه مادر بزرگه» و «مدرسه موش‌ها» است. «خونه مادربزرگه» روایتگر داستان پیرزنی مهربان بود که با حیوانات بازیگوش مزرعه‌اش داستان‌های جذاب و به‌یادماندنی برای یک نسل خلق کردند.
"مدرسه موش‌ها" مجموعه‌ای که خاطره‌انگیزترین مجموعه تلویزیونی برای نسل‌های جوان و میانسال امروز به‌حساب می‌آید: مجموعه‌ای پر از شخصیت‌ها و عروسک‌های مختلف که هرکدام پرداخت و شخصیت‌پردازی ویژه‌ای داشتند، عروسک‌هایی چون نارنجی، کپل، خوش‌خواب، گوش‌دراز، دم‌باریک، عینکی و سرمایی که تنها اسم آنها برای شناخت کامل شخصیت‌ها و خصوصیاتشان نزد کودک کفایت می‌کرد.
با او لحظاتی در حیاط خانه سینما گفت‌وگو کردیم که این بحث فارغ از سینما به تلویزیون و «کلاه قرمزی» هم رسید:
من می‌خواهم آرامش به نفع سینما و سینماگرها برگردد
گفت‌وگو را با مرضیه برومند با یک سؤال درباره آرامش به سینما آغاز کردیم؛ پرسش اینگونه مطرح شد: سینما اساساً به آرامش نیاز دارد و هنرمندان برای خلق یک اثر درست و شکوهمند حتماً تمرکز می‌خواهند. با هنرمندان بسیاری در این چند صباح، گفت‌وگو شده و بارها به این نکته اشاره کردند هراس آن را داریم کار کنیم و یا بعضاً کارها را بی‌سر و صدا قبول می‌کنیم تا مورد هجمه و حمله قرار نگیریم خصوصاً کسانی که در تلویزیون کار می‌کنند؛ آیا قرار است برای بازگشت آرامش به سینمای ایران کاری انجام دهید؟
مرضیه برومند اینگونه پاسخ داد: برای من در وهله اول فرهنگ و هنر مهم است. من فکر می‌کنم در هیچ زمانی نباید این دو یعنی فرهنگ و هنر تعطیل شود. اینکه بیاییم به عنوان اعتراض، تحریم و تعطیل کنیم منطقی نیست، هرچند می‌گویم فرهنگ و هنر تعطیل‌پذیر نیست. ببینید با توجه به برخی اتفاق‌های اخیر یقین دارم بخشی از تندروهای داخلی و اپوزیسیون‌های آن سوی مرزها به‌پای ضربه زدن و تعطیل کردن فرهنگ و هنر ایران نشسته و همکاری می‌کنند تا سینما و موسیقی و دیگر شاخه‌های هنری تعطیل شوند. روندی که در پیش گرفته شده اینگونه است که منِ هنرمند که محبوب مردمم به نوعی مورد نفرت مردم واقع شوم؛ هر دو با هم تلاش دارند این اتفاق بیفتد.
به همین دلیل من می‌خواهم آرامش به نفع سینما و سینماگرها برقرار باشد. شرایط تولید عادی شود و این چرخه به حرکت درآید. یک مقداری فیلم‌هایی که این روزها فروش می‌کنند خیال سینماگرها را راحت کرده که نگویند از سینما استقبال نمی‌شود و وضعیت اقتصاد سینما نگران‌کننده است. وقتی این اتفاق بیفتد ما دنبال انواع دیگر سینما می‌رویم؛ منظورم سینمای درستِ کودک، سینمای خانواده و... . من می‌گویم امروز در سینما یک «خواهران غریب» نداریم، مردم با دیدن‌شان لذت ببرند و اوقات فراغت خوبی را بگذرانند.
سینمای اجتماعی هم جای خود دارد و مخاطبانش را در همه این سال‌ها داشته است. اما سینمای اصلی یا همان سینمای ملی‌مان نیست. همه نوع ژانری داشته باشیم و فیلم‌هایی ساخته شوند که باعثِ غرور ما شوند هرچند کارهایی در این زمینه انجام شده ولی با توجه به شرایط فعلی به عقیده من این کارها کافی نیست. کمتر شاهد شکاف‌هایی باشیم که همه ما را غمگین کرد.
گرفتار اساسنامه‌ایم
* آیا تلاش کرده‌اید همه هنرمندانی که کمتر کار می‌کنند و یا به تصمیم‌گرفته‌اند کار نکنند را گردهم آورید؟
این کارها را حتماً می‌کنیم. باید راجع به موضوع به خصوصی این کار انجام شود. الان در حال حاضر گرفتارِ اساسنامه خانه سینما هستیم و آن را پیگیری می‌کنیم. امیدوارم با عبور از مشکلات مربوط به اساسنامه رو به جلو برویم و اتفاقات دیگری را مورد بررسی قرار دهیم.
* خانم برومند! این روزها مشکلات زیادی در سینمای کودک وجود دارد. ما در تلویزیون یک برنامه و سریال خوب کودکانه نمی‌بینیم. در پلتفرم هم رفتار خوبی با سریالِ «ساختمان کلیله و دمنه» خود شما نشد؟
من درباره «ساختمان کلیله و دمنه» بگویم که مدتی درباره آن سکوت کردم. جوّی را ساخته بودند که من نخواستم حرفی بزنم که در آن سوی مرزها سوء استفاده نکنند. همان قدری که از تندروان داخلی دلم خون است صدها برابر نسبت به آن سمت (اپوزیسیون‌های آن سوی مرزها) دلم خون‌تر است. انگار این دو گروه با هم دست به یکی می‌کنند شرایط آرام مملکت ما را به هم بریزند و ما (هنرمندان) را از چشمِ مردم بیندازند. من متأسفم.
* آیا با مشغولیت‌هایی که در خانه سینما دارید به سمت ساخت کار جدیدی در عرصه کودک خواهید رفت؟
حتماً همیشه علاقه‌مند این حوزه بوده‌ام و هستم. اما اینجا یک مقداری کار باید سر و سامان پیدا کند تا خیالم آسوده شود. یک مقدار منابع مالی پیدا کنم و ارتباط با سازمان سینمایی سامان پیدا کند. در برخوردم با آقای اسماعیلی وزیر ارشاد احساس کردم ایشان از حضور بنده استقبال کرده‌اند. امیدوارم بتوانم از کاراکتر خودم و حسی که مردم نسل‌های مختلف به من دارند در جهت منافع سینما استفاده کنم و بتوانم این شکاف‌ها را به حداقل برسانم و جریان سینما به راه بیفتد.
خوشبختانه در سینمای انیمیشن اتفاقات خوبی افتاده است
* راهکارتان برای برنامه‌سازان و سریال‌سازان حوزه کودک چیست که بتوانند کارهای جذاب، قصه‌محور و تأثیرگذاری در این حوزه خلق کنند؟
به نظرم باید با بنیاد فارابی و آقای جوادی ملاقاتی داشته باشم؛ البته یکی دو بار ایشان را دیده‌ام. نشستی داشته باشیم دیدگاه‌هایشان را بشنوم و بدانم می‌خواهند برای کودک و سینمای کودک چه کارهایی بکنند. از چه ابعاد و ژانرهایی به کودک بپردازند. خوشبختانه در سینمای انیمیشن اتفاقات خوبی افتاده و فروش خوبی هم داشته‌اند که می‌تواند نقطه شروع خوبی در این بخش باشد.
* بگذارید از این فرصت استفاده کنم و این سؤال را داشته باشم؛ خانم برومند مشکلِ «کلاه قرمزی» را هم حل خواهید کرد که مخاطبان علاقه‌مند شاهد سری دیگری از «کلاه قرمزی» باشند؟
مشکل «کلاه‌قرمزی» بیرونی نیست. آقای حمید جبلی روحیاتش اجازه نمی‌دهد دیگر کار کند. خوشبختانه ایرج طهماسب کار می‌کند و امیدوارم کاری را هم انجام دهد که یک مقداری نمایشی‌تر باشد و بتواند جایِ خالی «کلاه قرمزی» را پُر کند.
