به گزارش ذاکرنیوز، کتاب «مهدویت‌پژوهی؛ تطورات و آسیب‌ها» اثر حسین الهی نژاد است که به همت پژوهشکده مهدویت و آینده‌پژوهی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه شده، در قالب 331 صفحه منتشر شد.
مهدویت‌پژوهی در حوزه پژوهشی و آموزشی با دو رویکرد تطورشناسی و آسیب‌شناسی تبیین و تحلیل می‌شود. مهدویت، در حوزه پژوهش، با عزیمت‌های چهارگانه «طلوع اسلام تا پایان غیبت صغری»، «غیبت کبری تا شروع مکتب سامرا»، «مکتب سامرا تا شروع مکتب امام خمینی(ره)» و «مکتب امام خمینی(ره) در چهار دهه» تطورشناسی و آسیب‌شناسی می‌شود.
کتاب «مهدویت‌پژوهی؛ تطورات و آسیب‌ها» در سه بخش و 10 فصل تألیف شده است. در بخش اول این اثر در چهار فصل به مباحثی از جمله آسیب‌شناسی مهدویت‌پژوهی، تطورشناسی مهدویت‌پژوهی، و شکل‌گیری حوزه مطالعاتی مهدویت‌پژوهی پرداخته شده است.
همچنین، در این بخش گونه‌ها و مبانی آسیب‌شناسی مهدویت‌پژوهی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است که در این راستا، الگو و گونه‌شناسی آسیب‌های مهدویت‌پژوهی تبیین شده و آسیب‌پذیر بودن حوزه مهدویت‌پژوهی از نظر موضوع و مبانی و روش تشریح شده است.
در دومین بخش از این کتاب به «وضعیت‌سنجی مهدویت‌پژوهی در حوزه پژوهش» پرداخته شده که در این راستا به پژوهش‌های مهدوی در دوره‌های چهارگانه تاریخی و تطورات تاریخی مهدویت در مقاطع چهارگانه اشاره شده است.
این بخش در چهار فصل نگارش یافته است؛ در فصل اول که به «زمان حضور ائمه(ع) تا دوران غیبت صغری» می‌پردازد، کمیت منشورات مهدوی و کیفیت و آسیب‌شناسی منشورات مهدوی بیان شده است. دومین فصل از کتاب حاضر مربوط به «دوره شروع غیبت کبری تا پایان قرن سیزدهم» بوده که در این فصل کمیت آثار مهدوی و کیفیت شناسی مکتوبات مهدوی (ضعف‌ها و قوت ها) تشریح شده است.
نویسنده در فصل سوم به «دوره مکتب سامرا» می‌پردازد که در این راستا، مرجعیت و جایگاه اجتماعی میرزای شیرازی، هجرت میرزای شیرازی از نجف به سامرا، حضور بی شمار شاگردان میرزای شیرازی در سامرا، منشورات مستقل مهدوی در مکتب سامرا و همچنین حضور پر رنگ مرجعیت در صحنه (تحریم تنباکو) تبیین شده است.
در چهارمین فصل از بخش دوم که به «دوره مکتب امام خمینی(ره)» اختصاص یافته، ابتدا رابطه مهدویت با انقلاب اسلامی ایران تبیین شده و سپس به مهدویت به عنوان عقبه تئوریک نظریه ولایت فقیه اشاره می‌شود و در ادامه، ضمن بیان پیشینه بحث ولایت فقیه، مهدویت به عنوان پارادایم و روح حاکم بر انقلاب اسلامی ایران شناخته شده است.
در ادامه این فصل، به مقبولیت انقلاب اسلامی به واسطه منتظران پرداخته شده و نهضت امام خمینی(ره) و تشکیل حکومت اسلامی برای زمینه سازی ظهور مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در ادامه به دیدگاه امام خمینی(ره) در خصوص اختیاری بودن ظهور اشاره می‌شود و ضمن بیان توسعه کمی و کیفی مطالعات مهدویت در نظام جمهوری اسلامی، آسیب‌شناسی مهدویت با رویکرد پژوهشی تشریح شده است.
در سومین و آخرین بخش از این کتاب، در دو فصل «وضعیت سنجی دانش و آموزش مهدویت‌پژوهی» پرداخته شده است؛ در دو فصل «وضعیت سنجی دانش مهدویت‌پژوهی» بررسی شده که در این فصل، دلایل و علل شکل گیری دانش مهدویت‌پژوهی، دانش مهدویت‌پژوهی در قالب گرایش و رشتگی و چند رشتگی با رویکرد پسینی و پیشینی، و آسیب‌شناسی در حوزه دانش مهدویت‌پژوهی تشریح شده است.
نویسنده در دومین فصل از این بخش به «وضعیت‌سنجی ساختار آموزشی مهدویت‌پژوهی» می‌پردازد و به بیان مباحثی در خصوص تعریف مقاطع مختلف تحصیلی برای مهدویت‌پژوهی و آسیب‌شناسی ساختار آموزشی مهدویت‌پژوهی اشاره کرده است.
