به گزارش ذاکرنیوز، محسن علی‌اکبری تهیه‌کننده سینما و عضو اولین شورای عالی سینما در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره شکل‌گیری این شورا گفت: شورای عالی سینما و شکل‌گیری آن، یک کار کارشناسی بود و در ادامه با حضور هنرمندانی چون داوود میرباقری، مسعود جعفری جوزانی، شهریار بحرانی و … جلساتی را با رییس سازمان سینمایی برگزار می‌کردیم. در این جلسات مشکلات و مسائل موجود در جامعه سینما را مطرح و خروجی آن با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بررسی و در نهایت مصوبات آن با حضور رییس جمهور اجرایی می‌شد.
وی ادامه داد: در دوره فعالیت شورای عالی سینما، اتفاقات خوبی رخ داد که از آن جمله می‌توان به این مساله اشاره کرد که ما در شورا توانستیم دولت را متقاعد کنیم تا هنرمندان «بیمه طلایی» شوند، هرچند این اتفاق رخ داد اما با پایان کار دولت دهم، «بیمه طلایی» از بین رفت و بیمه دیگری به نام «سرمد» جایگزین آن شد که جوابگوی نیازهای هنرمندان نبود. زمانی که بیشترین قیمت دلار ۲ هزار تومان بود به همه اهالی سینما نفری ۶۰۰ هزار تومان بن خواربار پرداخت شد. از این دست اقدامات به خصوص در حوزه معیشت و مسکن مهر اقدامات خوبی بود که از سوی شورای عالی سینما به مرحله اجرا رسید.
این تهیه کننده سینما با اشاره به اینکه یکی دیگر از مواردی که در شورای عالی سینما مورد توجه قرار گرفته بود، بحث اولیه ایجاد موسسه هنرمندان پیشکسوت بود تاکید کرد: این موسسه همچنان به کار خود ادامه می‌دهد، بحث مالیات هنرمندان و مشکلات قانونی که در این زمینه وجود داشت نیز در شورا و با حضور و موافقت رییس جمهور اصلاح شد.
علی اکبری گفت: به نظر می‌آید در حال حاضر برای یک سری مباحث کلان و با در نظر گرفتن مسائلی که فقدان آن در سینما بسیار مشخص است، شکل‌گیری دوباره این شورا می‌تواند بسیار کارساز باشد، به عنوان مثال پروانه ساخت یک فیلم صادر می‌شود اما بعد از تولید، پروانه نمایش آن به هر دلیلی صادر نمی‌شود. این مساله نشان می‌دهد که قانون در برخی از موارد مشکل دارد، در واقع زمانی که پروانه ساخت صادر می‌شود مسئولان موظف هستند تا پروانه نمایش فیلم را صادر کنند، حال تصور کنید پروانه نمایش هم صادر می‌شود اما در نهایت جلوی اکران فیلم گرفته می‌شود مانند فیلم «رستاخیز» که به دلایل مختلف جلوی اکران آن گرفته شد. اینها مسائل و مشکلات کلانی است که اگر در شورای عالی سینما آن هم با حضور رییس جمهور مطرح نشود، برطرف شدن آن سخت می‌شود. تصور کنید برخی از مراجع عظام تقلید هستند که با ساخت فیلم یا سریال درباره ائمه به هر دلیلی مخالف هستند، اگر این مسائل و مشکلات از سوی رییس جمهور با مراجع تقلید طرح شود بسیار بهتر است.
وی بیان کرد: معتقدم با ایجاد یک شورا در حوزه علمیه و بررسی مشکلاتی از این دست با حضور نماینده حوزه علمیه و شورای عالی سینما می‌توان به نتایج قابل قبولی رسید که در نهایت تبدیل به قانون شود تا فیلم‌ها با رعایت این قوانین بتوانند به مرحله اکران برسند. این اتفاقات و تصمیم‌ها در سینمای ایران باید در سطح کلان و با حضور رییس جمهور گرفته شود و شورای عالی سینما می‌تواند بهترین محل برای این اهداف است.
تهیه کننده فیلم سینمایی «استرداد» ادامه داد: جلسات شورای عالی سینما در ابتدا با حضور رییس جمهور وقت که در آن زمان محمود احمدی نژاد بود برگزار می‌شد، اما با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، رییس جمهور تمایلی به حضور در این جلسات نداشت و این مساله اصلاً خوب نبود، چرا که رییس جمهور، رییس جمهور همه است. چرا رییس جمهور باید مثلاً در جلسه المپیک یا پارالمپیک شرکت کند اما با نمایندگان هنرمندان جلسه نداشته باشد، فکر می‌کنم برگزار نشدن چنین جلسه‌هایی با هنرمندان به نوعی کم لطفی نسبت به آنها بود. در واقع اگر شورای عالی سینما منحل نمی‌شد، دولت می‌توانست در این ۸ سال بخشی از مصوبات شورای قبلی و یا مصوبات جدید را برای سینما اجرایی کند که متاسفانه چنین اتفاقی رخ نداد.
وی در پاسخ به این سوال که حضور رییس جمهور در شورای عالی سینما تا چه اندازه در نفوذ نگاه دولتی در سینما تاثیر داشت، بیان کرد: در آن دوره زمانی که احمدی‌نژاد به عنوان رییس جمهور در جلسات شورای عالی سینما حضور پیدا می‌کرد، هیچگاه شاهد نگاه دولتی بر سینما نبودیم، حتی یک بار هم شاهد این نبودیم که رییس‌جمهور درباره ساخت یک فیلم با موضوع خاص نظر دهد، چرا که اصلاً وارد جزئیات نمی‌شدیم. در واقع رییس‌جمهور در این جلسات مشکلات سینما را گوش داده و از اعضا راهکار مناسب می‌خواست، شورا نیز راهکارهای مورد نظر را ارائه کرده و در نهایت رییس جمهور راهکارهای مورد نظر را مصوب می‌کرد.
علی اکبری در پایان گفت: فکر می‌کنم اعضای شورای عالی سینما در دوره جدید باید شامل نمایندگانی از صنوف تهیه کنندگان، کانون کارگردانان و نویسندگان، ۲ نماینده از سوی رییس سازمان سینمایی و ۲ نماینده از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باشند.
