به گزارش ذاکرنیوز، به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، لیز چنی در مصاحبهای با شبکه انبیسی گفت: ورود به مذاکره با طالبان آن هم در حالی که دولت منتخب افغانستان بخشی از این مذاکرات نبود، برابر با به رسمیت شناختن طالبان به عنوان یک قدرت مشروع در افغانستان بود.
وی افزود: ما با تروریستها دور یک میز نشستیم و مذاکره کردیم، دولت کابل را کاملا از این مذاکرات کنار گذاشتیم و به طالبان اعتبار دادیم.
چنی تصریح کرد: مایک پامپئو، وزیر امور خارجه آمریکا در دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق این کشور به ما گفت که طالبان قصد دارد کاملا از القاعده جدا شود. آنها به ما گفتند که طالبان قصد دارد با تروریستها مبارزه کند. آنها دولت ملی افغانستان را وادار کردند تا ۵۰۰۰ زندانی را آزاد کند. در نتیجه ما به طور کامل دولت ملی افغانستان را زیر پا گذاشتیم و به طالبان جسارت دادیم.
در پاسخ به این سوال که آیا جو بایدن، رئیس جمهور کنونی آمریکا فرصت عقبگرد از این توافق را که لیز چنی آن را "توافقنامه تسلیم" توصیف میکند، داشته است یا خیر، این قانونگذار جمهوریخواه گفت: بدون شک رئیس جمهور بایدن فرصت و قدرت انجام این کار را داشت همان طور که برخی دیگر از سیاستهای دونالد ترامپ را تغییر داد و از آنها عقبگرد کرد.
وی به عنوان نمونه به احیای بالقوه توافق اتمی با ایران موسوم به برجام و تصمیم برای الحاق مجدد به توافق آب و هوای پاریس اشاره کرد.
لیز چنی گفت: بایدن توصیه رهبری ارتشش را نادیده گرفت و در عوض تصمیم گرفت تا نیروهای آمریکایی را از افغانستان خارج کند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که به آنچه که امروز در حال وقوع است، بنگرید.
توافقنامه ۲۰۲۰ با طالبان که ترامپ به آن به عنوان یکی از دستاوردهای ریاست جمهوریاش بالیده است، قید کرده که در ازای خروج کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان، شبهنظامیان طالبان دست از خشونت بردارند. طبق این توافق، نیروهای آمریکایی قرار بود تا اول مه سال ۲۰۲۱ میلادی از افغانستان خارج شوند اما بایدن این ضربالاجل را به ۳۱ اوت یعنی تنها چند روز قبل از بیستمین سالروز حملات ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی تغییر داد.
لیز چنی یکی از جمهوری خواهانی بود که مخالف ادعاهای ترامپ درخصوص "دزیده شدن انتخابات" بود و از روندهای استیضاح ترامپ حمایت کرد. وی متعهد شده تا هر کار میتواند انجام دهد تا مطمئن شود که ترامپ دیگر هرگز به دفتر ریاست جمهوری نزدیک نخواهد شد.
انتهای پیام