به گزارش ذاکرنیوز، پایگاه «مرکز اسناد انقلاب اسلامی» در ادامه نوشت: در سال ۱۳۶۲ و همزمان با دومین سالگرد شهادت شهید قدوسی، روزنامه جمهوری اسلامی طی مصاحبه‌ای با آیت‌اللّه خامنه‌ای، از نحوه آشنایی ایشان با شهید و خصوصیات دادستان کل انقلاب جویا شد.
آیت‌الله خامنه‌ای در این گفت‌وگو فرمودند: «آشنایی من با شهید قدوسی بسیار قدیمی است، اگرچه من به یاد ندارم که این آشنایی از چه زمانی آغاز شد، ما به طور خانوادگی با خانواده مرحوم علامه طباطبایی ارتباط نزدیکی داشتیم، چون مرحوم علامه با پدرم دوستی دیرینه‌ای از نجف داشتند، در سفرهایی که ایشان بارها به مشهد داشتند به طور خانوادگی با ما در تماس بودند و خیلی طبیعی بود که وقتی آقای قدوسی داماد خانواده علامه شدند با ایشان هم آشنایی پیدا کردیم.
اوایلی که من به قم رفتم، با شهید قدوسی به عنوان یک دوست مراوده داشتم، البته هرچه می‌گذشت ارتباطات دوستانه ما با ایشان قوی‌تر و محکم‌تر می‌شد و بعدها که ایشان مدرسه حقانی را اداره کردند و با مرحوم شهید بهشتی و آقای جنّتی همکاری نزدیکی داشتند، گاهی هم به مشهد می‌آمدند و درباره مسائل مدرسه، ما بارها با هم صحبت کردیم و هنگامی که انقلاب اسلامی در سال ۱۳۴۱ آغاز شد و قم محور مرکزی برای حرکت انقلابی بود، در قم تشکیلاتی را به وجود آوردیم که پس از ۱۵ خرداد اولین تشکیلات حوزه علمیه قم و اولین سازمانی بود که با اتّکا به عناصر حوزه علمیه به وجود آمد.
در این تشکیلات بعضی از چهره‌های معروف و محبوب و موجّه امروز نیز شرکت داشتند، مثل آقای هاشمی رفسنجانی و دیگران. آقای قدوسی هم در این تشکیلات بودند و همکاری نزدیکی داشتیم. علی‌ای‌حال، با گذشت زمان این ارتباطات بیشتر گردید تا این که انقلاب پیروز شد و در جریانات دستگاه قضایی دادسرا و دادستانی انقلاب، در سطح گسترده‌ای فعالیت مشترک داشتیم تا هنگامی که ایشان به شهادت رسیدند.»
آیت‌الله خامنه‌ای درباره خصوصیات اخلاقی شهید قدوسی می‌فرمایند: «چند خصوصیّت در ایشان وجود داشت که نه تنها من، بلکه همه را جلب می‌کرد؛ یکی از آن‌ها صداقت و صفای این مرد بود که هیچ کلکی در کار ایشان نبود. مردی بود صادق و نسبت به آنچه احساس وظیفه می‌کرد به شدت پی‌گیر و فعّال بود. یک روحانی باصفای خالص بود که من گمان می‌کنم مهم‌ترین خصوصیتی از ایشان که مرحوم شهید بهشتی را هم به این شهید بزرگوار علاقه‌مند کرده بود و در واقع شهید بهشتی ارادتی که به ایشان داشت، به دلیل همین صفا و صمیمیت بود.
خصوصیت دوم؛ پرکاری و پشتکار شهید قدوسی بود. او اولا از کار خسته نمی‌شد و ثانیآ این طور نبود که یک کار را نیمه‌تمام رها کند و به سراغ کار دیگری برود. نمونه این خصوصیت ایشان را در مشکلات و مسایل مربوط به مدرسه حقانی می‌توان دید؛ اگر ریاست مدرسه حقانی با کسی غیر از آقای قدوسی بود من باور نمی‌کردم که این مدرسه تا این حدّ از فواید و آثار می‌رسید، این لزوم بود که در آنجا نشست و حواسش را جمع کرد و از همه کارهای حوزه برید، به هیچ کار دیگر جز کارهای این مدرسه نپرداخت، تا این مدرسه را به این نحو به ثمر رساند که از لحاظ شکل و محتوا در حدّ مطلوب و قابل توجّهی قرار داد.
از خصوصیات دیگر شهید قدوسی این بود که ایشان مثبت و خوش‌بین بود، حالت‌های منفی‌گرایی که در بسیاری از افراد وجود دارد، در ایشان نبود. به آینده هر کاری که بر عهده می‌گرفت امیدوار بود و با دل‌گرمی آن را دنبال می‌کرد. شخص بسیار متواضعی بود، این هم یکی از خصوصیات ایشان بود. من در آقای قدوسی واقعا هیچ نشانی از تکبّر و غرور نمی‌توانستم پیدا کنم. در مورد راست‌گویی ایشان که قبلا گفتم مردی صادق بود. از لحاظ اخلاقی مرد بسیار برجسته‌ای بود و یک توفیقی که آقای قدوسی داشتند این بود که ایشان داماد علامه طباطبایی بودند و علامه مظهر اخلاق بود و ایشان از لحاظ اخلاقی از علامه تأثیر گرفته بود».
انتهای پیام
