به گزارش ذاکرنیوز، شاید بتوان این ادعا را مطرح کرد سال 1401 که این روزها نفس‌های پایانی خود را می‌کشد، برای سینماداران سال خوبی نبود. حداقل شش ماه دوم سال به واسطه رخدادهای اجتماعی که کشور تجربه کرد، سینما روزهای شلوغی را پشت سر نگذاشت. این اتفاق در حالی رخ داد که مردم همچنان به واسطه کرونا و حتی مشکلات معیشتی کمتر سینما را برای تفریح انتخاب می‌کنند.
برهمین اساس سالن‌های سینمایی مختلف به ویژه قدیمی‌ترها بیش از گذشته با مشکل مواجه و در معرض خطر تعطیلی یا تغییر کاربری قرار گرفتند اما در میان موسسه «بهمن‌سبز» تلاش کرد تا از احیا و بازسازی سینماهای قدیمی غافل نشود، چراکه احیای سینما از اولویت‌های مهم این نهاد فرهنگی است. اخیراً این نهاد فرهنگی سینماهایی در شهرهای همدان، تبریز افتتاح کرده و به تازگی مجتمع فرهنگی سینما مهر کوهسنگی را در روز پنجشنبه 25 اسفند در شهر مشهد نیز افتتاح کرده است.
لزوم احیا و بازسازی سینماهای قدیمی، اضافه شدن سالن‌های جدید به چرخه اکران و نقش نهادی مانند حوزه هنری در این امر بهانه‌ای شد تا با رضا سعیدی‌پور مدیر سینما «زندگی» و عضو انجمن سینماداران به گفتگو بنشینیم که در ادامه می‌خوانید.
رضا سعیدی‌پور بیان کرد: ابتدا باید از تمام کسانی که در این دوره و دوره‌های پیشین در حوزه هنری زحمت کشیدند و سالن‌های سینما را به‌روز کردند و ساختند، تشکر کنیم. حوزه هنری امروز در امر سینماداری حرف اول را در کشور می‌زند چراکه تعداد سینماهایی که در اختیار دارد، زیاد است.
وی ادامه داد: اما باید بگویم طبق آمار، ما پیش از پیروزی انقلاب حدود 500 سالن سینما در کشور داشتیم؛ سالن‌هایی که بین هزار تا هزار و پانصد نفر با جمعیت قبل از انقلاب ظرفیت داشتند. آن روزها در کنار آثار ایرانی، فیلم‌های روز هالیوود و بالیوود نمایش داده می‌شد و مردم از سینما استقبال می‌کردند. همچنین در کنار سینما تفریحات دیگری برای مردم بود که می‌توانستند در کنار سینما از آن نیز استفاده کنند.
مدیر سینما «زندگی» با اشاره به وقایع بعد از انقلاب اسلامی مطرح کرد: پس از انقلاب و تغییرات فرهنگی که در کشور رخ داد، تعدادی از سالن‌های سینما به آتش کشیده شد. همچنین برخی دیگر به دلیل نداشتن توجیه اقتصادی تعطیل و متروکه شد که هنوز هم برخی از آن‌ها بازسازی نشده و همچنان بدون استفاده مانده است. در حقیقت آن تعداد سالن‌های مدرنی که با استانداردهای جهانی ساخته شده بود که نه تنها در خاورمیانه بلکه در دنیا کیفیت بی‌نظیری داشت، تا به امروز فرسوده شدند.
سعیدی‌پور افزود: بخش خصوصی و شهرداری‌های مناطق مختلف برای احیا و بازسازی سینماها پای کار آمدند و هر کدام به نوبه خود و با توجه به ظرفیت و توانمندی که دارند، سالن سینما ساختند. از سوی دیگر پس از انقلاب اسلامی تعدادی سالن سینما به حوزه هنری واگذار شد و ماموریت پیدا کرد آن‌ها تجهیز و بروزرسانی کند. بر اساس آماری که من در اختیار دارم حوزه هنری نزدیک به 160 پرده فعال و بروز سینما دارد اما اگر فکر کنیم این تعداد پرده در کل کشور کافی است، سخت در اشتباه هستیم.
وی تأکید کرد: ناگفته نماند که ما در حال حاضر حدود 500 پرده نمایش داریم که با سالن سینما متفاوت است. در حقیقت پردیس‌های سینمایی یک مجموعه به حساب می‌آیند اما تعداد سالن‌های سینمایشان متفاوت است. از سوی دیگر اگر نگاهی به دیگر کشورهای دنیا داشته باشیم، به عنوان مثال کشور آمریکا بیش از 40 هزار، هندوستان که سینمای موفقی در دنیا دارد، نزدیک به 11 هزار پرده و کشور ترکیه بیش از 2 هزار پرده نمایش دارند اما ما که در دنیا حرفی برای گفتن داریم، تعداد پرده‌های نمایش‌مان به قبل از پیروزی انقلاب هم نمی‌رسد.
عضو انجمن سینماداران یادآور شد: هرکسی در کشور ما قدمی برای ساخت سالن سینما بردارد، یک پرده به پرده‌های کشور اضافه کند و یا آن را تعمیر و تجهیز کند، مقدس‌ترین کاری‌ست که می‌تواند به لحاظ فرهنگی برای کشور انجام دهد و باید دستش را بوسید چراکه روی این پرده نقره‌ای آثاری نمایش داده می‌شود که در اماکن فرهنگی و هنری دیگر نمی‌توان اینگونه به مردم آموزش داد. ما با تولیداتی خود می‌توانیم مردم به ویژه جوانان را کنار هم قرار دهیم و فرهنگسازی کنیم. از نظر اقتصادی نیز، رفتن به سینما در مقایسه به کنسرت، تفریحات ورزشی و...کم‌هزینه‌ترین تفریحی است که در حال حاضر وجود دارد.
سعیدی‌پور با اشاره به اینکه دولت در زمینه احیا و بازسازی سینماها باید بیشتر فعالیت کند، عنوان کرد: سینمایی که در حال حاضر مشغول به کار است، نیازمند نگهداری و حتی اضافه کردن امکانات جدید و بروز است. در استان‌های زیادی دولت سینما می‌سازد اما وقتی پس از یکسال خروجی را بررسی می‌کنیم، متوجه می‌شویم کسی به سینما مراجعه نکرده است و از امکانات در نظر گرفته شده، استفاده نمی‌شود.
وی تصریح کرد: البته با رویکردی که من از حوزه هنری سراغ دارم، کارشناسان مرتبط در این نهاد پیش از احیا و بازسازی سینما تحقیقاتی انجام می‌دهند تا به این نتیجه برسند که کدام استان و مردمش نیازمند چه سالن سینمایی هستند. حوزه هنری نگاهش به سینما مثبت است، وزنه‌ای خوب به حساب می‌آید، در امر سینماداری موفق عمل کرده است و در کنار بخش خصوصی می‌تواند به فرهنگ سینماسازی کمک کند.
مدیر پردیس «زندگی» با اشاره به توزیع عادلانه سالن‌های سینما مطرح کرد: جغرافیا برای ما مهم است. اکثر سینماهایی که قدیم ساخته شدند، برای پارکینگ آن فکری نشده بود چراکه آن زمان تعداد اتومبیل‌ها در شهرها زیاد نبود. اگر با نگاه جغرافیای امروز شهری به تعداد سینماهایی که از میدان امام حسین تا میدان انقلاب ساخته شده است، نگاه کنیم، هیچ کدام کاربری آن زمان را نداشتند. لذا لازم است برخی سینماها تغییر کاربری دهند و دولت به ازای هر کدام از آن‌ها شرایطی را فراهم کند تا سینماهایی جدید در دیگر مناطق شهر ساخته شود. این امر باید در راستای توزیع عادلانه سینما در مناطق مختلف باشد.
سعیدی‌پور در بخش دیگری از صحبت‌های خود در پاسخ به این پرسش که با توجه به کم شدن تعداد مخاطبان سینما در سال‌های اخیر آیا همچنان باید سالن سینما ساخت، گفت: از دو سال گذشته تاکنون اتفاقات زیادی در کشور رخ داده است اما اگر فیلمی در سینماها اکران شد که حرفی برای گفتن داشت، مردم از آن استقبال کردند و فروش بیش از 70 میلیارد را تجربه کرد. از سوی دیگر اگر تهیه‌کنندگان اعتماد و جرئت پیدا کنند آثارشان را اکران کنند قطعا مردم برای دیدن فیلم‌ها به سالن سینما مراجعه می‌کنند. تعداد سالن‌های سینما در کشور شوخی است و ظرفیت این را ندارد که 4 فیلم پُرفروش اکران کنیم.
وی ادامه داد: مردم ما بیش از این باسواد هستند و سینما را دوست دارند پس می‌خواهند آثار را در سینمایی که از امکانات روز دنیا برخورد است، ببینند و در سینما با احترام با آن‌ها برخورد شود به همین دلیل حتی فردی که هنگام ورود مردم به سالن خوشامد می‌گوید، مهم است. ناگفته نماند که باید فضایی را ایجاد کنیم تا خانواده‌ها دورهمی‌های خود را نیز در سینماها برگزار کنند. این امر نیازمند توجه به ساخت مجتمع‌های فرهنگی‌ست که در دل آن سینما نیز گنجانده شده است؛ اتفاقی که ما در پردیس سینمایی مهر کوهسنگی شاهد آن هستیم. خوشبختانه امروز در اکثر پردیس‌های تجاری سالن سینما، رستوران، کافی شاپ، کتاب فروشی و... در کنار مغازه‌ها فعالیت دارند.
سعیدی‌پور در پایان خاطرنشان کرد: ذکر این نکته خالی از لطف نیست که فیلم خوب، فیلمی است که مردم می‌گویند نه اثری که منتقد و کارشناس تماشای آن را توصیه می‌کنند. مردم همیشه بهترین داور و قاضی هستند و ما نباید سلیقه‌های شخصی خود را اعمال کنیم و بگوییم یک اثر خوب است یا نه.
