به گزارش ذاکرنیوز ، رمان «نسل پی» نوشته ویکتور پلوین به تازگی با ترجمه محمد رزازیان، توسط نشر نیماژ منتشر و روانه بازار نشر شده است.
فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بازار مصرف بزرگی را به وجود آورده است، اما چگونه می‌توانید به نسلی که تنها با پپسی‌کولا بزرگ شده‌اند، چیزی بفروشید؟ زمانی که شاعری نومید به‌نام تاتارسکی شغلی در زمینه‌ی نویسندگی برای آگهی‌هایی تبلیغاتی پیدا می‌کند، متوجه می‌شود استعدادی دارد تا روس‌ها را تحت تأثیر تبلیغات به سبک غربی قرار دهد. اما موفقیتش او را به دنیای سورئال کارچاق‌کن‌های سیاسی، گانگسترها، تجربه‌ی مواد مخدر و روح چگوارا می‌برد. «نسل پی» که در روسیه کتابی محبوب است، طنزهای ابزورد و گزنده‌ای را به نمایش می‌گذارد که ویکتور پلوین را در میان جوانان امروزی روسی به عنوان سوپراستاری که مهر عدم تأیید بر دنیای ادبی محافظه‌کار مسکو زده است، سر زبان‌ها انداخته و البته تحسین منتقدان در سراسر جهان را به دست آورده است.
ویکتور پلوین نویسنده‌ی روس تبار معاصر است. وی نویسنده‌ی رمان‌های «اومون را»، «بی‌اعتبار» و «نسل پی» است. کتاب‌های پلوین جوایز زیادی از جمله جایزه‌ی بوکر روسی کوچک در سال ۱۹۹۳ و جایزه‌ی پرفروش‌ترین رمان روسیه در سال ۲۰۰۴ را دریافت کرده‌اند.
رمان «نسل پی» که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، بیش از ۳٫۵ میلیون نسخه در جهان به فروش رفت و همچنین جایزه ریچارد آلمان را برای پلوین به ارمغان آورد. تا کنون نیز آثاری از لئونارد کوهن و جک کرواک توسط همین انتشارات منتشر شده است.
در بخشی از مقدمه این کتاب می‌خوانیم:
دیمیتری گولینکو نسل پی را نمایش سرگرم‌کننده‌ای از اضمحلال طبقه‌ی متوسطی می‌داند که وام‌دار میراثی از عاشقانه‌های روشنفکرانه‌ی همینگوی تا بودیسم اقتباسی سلینجر نیز هست.
اصلاحاتی که از ۱۹۵۳ با روی کارآمدن نیکیتا خروشچف آغاز شده بود، ده سال بعد و با کودتای لئونید برژنف و علیرغم اعمال سیاست داخلی سختگیرانه‌تری نیز متوقف نمی‌شود. امضای پیمان منع آزمایش‌های هسته‌ای میان شوروی و آمریکا، تأسیس خط تولید فیات روسی، با نام جدید لادا، و افتتاح بزرگ‌ترین کارخانه‌ی پپسی خارج از خاک آمریکا سه حادثه بزرگ این دوران بودند.
نسل پی با افتتاح اولین کارخانه‌ی پپسی در نووُراسی‌یسک در ۱۹۷۴ و تولید روزانه صدوشصت‌هزار بطری نوشابه دیده گشود، نسل بریده از پروپاگاندای حاکمیت که با فروپاشی غیرمنتظره‌ی رژیم در آغاز دهه‌ی نود، از آنچه تا آن زمان واقعیت محض پنداشته می‌شد با شبحی از واقعیت مواجه می‌شود. نسل پی، یا به قول پلوین نسل پپسی، نسل مرموزی که زیر سیل تبلیغات بازار آزاد حس می‌کرد خودش هم مثل شوروی در حال محوشدن است.
روسیه نسل پی بازخوانی سرنوشت اسطوره‌هایی گمشده است، تحقیر فرشته‌هایی در پس‌زمینه‌ی پرچم سرخی که به جای داس و چکش به طرز عجیبی آرم کوکاکولا بر آن حک
شده.
با این حال جغرافیای رمان پلوین برای کمتر مخاطبی چشم‌اندازی غریب دارد. جاناتان لوی در لوس‌آنجلس تایمز می‌نویسد: شهرفرنگ مسکوی نفس‌گیر پلوین در ردیف توکیوی موراکامی، پاریس خولیو کورتاسار و برزیل تری گیلیام قرار دارد. هر یک از این چهار نویسنده با تصوراتی عملی‌تخیلی درگیرند و مهم‌تر اینکه خبر از طوفان سهمگینی از فرهنگ و زبان درهم‌تنیده‌شان می‌دهند.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
اینجا اشیا نیستن که تبلیغ می‌شن، این شادی خود آدمه که تبلیغ می‌شه. آدمایی که اینا نشون می‌دن همیشه به یه اندازه خوش‌حالن، یه‌جور خوش‌حالی که از خریدن چیزهای جورواجور در شرایط جورواجور به دست می‌آد. به این ترتیب مردم نمی‌رن فلان مغازه که فلان چیزو بخرن، اونا دنبال خرید خوش‌حالی‌ان؛ ولی این چیزی نیست که مغازه‌ها بفروشن.
این کتاب در ۳۵۲ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۲۴۸ هزار تومان عرضه شده است.
