به گزارش ذاکرنیوز، محمدرضا سبزعلیپور اقتصاددان و رئیس مرکز تجارت جهانی ایران به بهانه انتخابات روز شنبه 20 اسفندماه اتاقهای بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در نشستی تحت عنوان "اتاقهای بازرگانی، دیروز، امروز و فردا " طی سخنانی به اوضاع اتاقهای بازرگانی و عملکرد ضعیف و سوال برانگیز مسئولین آنها پرداخت و در جمع حاضرین گفت: همچنانکه میدانید اتاقهای بازرگانی یکی از سازمانهای مهم و بزرگ اقتصادی و بین المللی میباشند که اولین اتاق بازرگانی جهان قریب به 455 سال پیش با اهداف روشن و مهمی در مارسی، فرانسه تأسیس شد که بدنبال آن، اتاقهای دیگری در کشورهای مختلف آغاز به کار کردند که غالباً تا به امروز تأثیرات مثبت و مهمی بر کسب و کار فعالان اقتصادی و همچنین تقویت مبادلات بین المللی داشته اند.
وی افزود: اتاق بازرگانی ایران نیز حدود 140 سال پیش توسط مرحوم حاج محمد حسن امین الضرب، معتمد و نمایندۀ تجار و بازرگانان تهران با حمایت جمعی از بازرگانان آن زمان، در تاریخ 1262 خورشیدی توانست نظر موافق ناصرالدین شاه را برای تشکیل مجلس وکلای تجار ایران جلب کرده و فعالیت اتاق را آغاز نماید.
در همین راستا و در سال 1336 پیش نویس طرح اتاق صنایع و معادن به دفعات تقدیم مجلس شد، ولیکن در سال 1340 تعدادی از صاحبان صنایع، دولت را زیر فشار قرار دادند تا نسبت به تشکیل اتاق صنایع و معادن اقدام کند و بالاخره در آبانماه سال 1341 اتاق صنایع و معادن نیز با عضویت هیأت نمایندگی مرکب از 30 نفر از کارخانه داران و صاحبان معادنِ کشور تشکیل شد.نهایتاً اتاق بازرگانی، صنایع و معادن در اسفند سال 1348 از ادغام دو اتاق بازرگانی و اتاق صنایع و معادن ایران بوجود آمد.
علیپور تصریح کرد: اتاق بازرگانی ایران با شرح وظایف، اختیارات و اهداف مشخص و مهمی آغاز به کار کرد و تا دهها سال بعد بعنوان دستگاهی مقتدر و تأثیرگذار به فعالیت خود ادامه داد و بعنوان خانۀ اَمنی برای تجار و صاحبان صنایع و معادن تلقی میگردید.ضمناً اتاق بازرگانی با هدف حفظ و ترویج منافع کسب و کار و جامعه تجاری کشور تشکیل شد. بنحوی که میبایست منافع فعالان اقتصادی را بنحو احسن محافظت و تأمین نماید.
وی در ادامه اظهار داشت: اما متأسفانه چند سالیست که دیگر اتاق بازرگانی ایران، اتاق قدرتمند و تأثیرگذار 100 سال گذشته نیست و غالب وظایف آن رنگ باخته و به سازمانی تقریباً خنثی مبدل گشته است!! بطوریکه از اتاق بازرگانی، فعلاً چند ساختمان باقی مانده با خدماتی ناچیز ولیکن با تعداد زیادی رئیس!! تا آنجایی که بنده اطلاع دارم خدماتی که در حال حاضر اتاق بازرگانی آنهم مثلاً به اعضاء خود ارائه میدهد، چیزی بیش از 2 مورد یعنی "ارائۀ گواهی مبدأ" و "صدور کارت بازرگانی" نیست که اینهمه اسم و رسم و ساختمانهای ریز و درشت و کلی رئیس، فقط و فقط برای "هیچ" !!
سبزعلیپور افزود: آقایان میفرمایند که به سران سه قوا مشاوره میدهند و به این خدمت خود هم میبالند که در این ارتباط نیز باید گفت که اگر این سخن شان درست باشد، پس خرابکاری سالهای اخیر و همچنین مشکلات شدید اقتصادی که در کشورمان حادث شده، همگی بدلیل مشاوره های غلط و نادرست مسئولین اتاق بازرگانی به رؤسای جمهور، دولتمردان و رؤسای دو قوۀ قدیم و جدید بوده است!! پس با این مشاوره دادن تان هم کشورمان را در آستانۀ بحران قرار داده اید!!
ضمناً میفرمایند که با هیأتهای خارجی میهمان جلسه میگذارند و برای ساعتی، میزبان برخی از هیأتهای خارجی هستند!! این خدمت هم سودی به فعالان اقتصادی نمیرساند بلکه عده ای خاص در حد چند نفر با آن هیأتها می نشینند و در خصوص موضوعات مورد علاقه خودشان صحبت میکنند.!!
وی گفت: کشورمان ایران دارای دهها هزار نفر تاجر و فعال اقتصادی میباشد از همین رو این چند نفری که بر اتاق ریاست کرده و یا میکنند نمیتوانند نماینده واقعی این عزیزان و بخش خصوصی ایران باشند. اتاق بازرگانی که باید به همه فعالان اقتصادی ایران مشاوره داده ودر جهت رفع مشکلات اقتصادی آنان از هیچ کوششی دریغ ننماید اما به عینه می بینیم که اولاً فقط اعضاء حق تردد به اتاق را دارند، ثانیاً در کمال تأسف باید عرض کنم که غالباً به هر کسی هم اجازه ورود به طبقات ساختمان اتاق ایران و یا تهران را نمیدهند و اگر هم اجازه دهند، درب اتاق مسئولی به روی مراجعه کننده باز نیست تا دردش را با مسئولین اتاق در میان بگذارد!! در این میان گرفتن وقت ملاقات از رؤسای اتاق و غالب اعضاء هیأت رئیسه هم چندان امکانپذیر نیست!!
اتاق بازرگانی که باید خانه و محل تردد فعالان اقتصادی کشور باشد، درب آن به روی غالب فعالان اقتصادی بسته و حتی بزرگان اقتصاد ایران هم هیچگاه پا به اتاقهای بازرگانی نگذاشته و جزء رئیس و رؤسا و هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی نشده اند!! همین الان میتوانم نام دهها نفر از بزرگان اقتصاد کشور را به زبان بیاورم که با اتاق بازرگانی، قهر و یا با آن بی ارتباط هستند. لکن شاید دوستان علاقه ای به ذکر نامشان نداشته باشند که بنده هم از اعلام اسامی خودداری میکنم اما صراحتاً عرض میکنم که خودم بیش از 35 سال است که در زمینه تجارت و اقتصاد کلان در داخل و خارج فعال هستم اما طی این مدت، بنظرم کمتر از 10 بار وارد ساختمان اتاق ایران شده ام البته به اتاق تهران هرگز نرفته ام و طی 20 سال گذشته نیز به هیچیک از ساختمانهای اتاق در سراسر کشور نیز نزدیک نشده ام، آیا این اتاق بازرگانی، خانه بخش خصوصی است و یا اینکه منزل، پاتوق و محل فعالیت عده ای خاص میباشد؟
علیپور با طرح این سوال که آیا فی الواقع این اتاق بازرگانی را میتوان "پارلمان بخش خصوصی" نامید گفت: استفاده از این نام بزرگ و دهن پُرکن و اطلاق "پارلمان بخش خصوصی" اصلی و ابدا برازندۀ "این اتاق بازرگانی" که غالب فعالان اقتصادی ایران، سال به سال هم از کنار پیاده رو ساختمانش عبور نمی کنند، نیست و برای رسیدن به جایگاه واقعی "پارلمان بخش خصوصی" باید انقلاب و دگرگونی خاصی در شرح وظایف، نوع مدیریت و افرادی که سکان هدایت این اتاق بازرگانی را برعهده میگیرند رخ دهد.
چرا باید درصدی از مالیات فعالان اقتصادی سراسر کشور به حساب اتاقی واریز شود و خزانۀ مجموعه ای پُر شود که هرگز مسئولین آن طی سالهای اخیر، پاسخگوی هیچکسی نبوده و اطلاعات درست و شفافی از نحوۀ عملکرد و هزینه کردشان به فعالان اقتصادی ارائه نداده و نمیدهد؟!! درکل مطالبه گری از روند فعالیت و هزینه کرد اتاقهای بازرگانی و همچنین پولهای حیف و میل شده، وظیفه همه بالاخص فعالان اقتصادی، اعضاء اتاق و اصحاب رسانه میباشد.
این اقتصاددان تشریح کرد: در طی 4 سال، غالب مسئولین و هیأت نمایندگان اتاقهای بازرگانی قدمی برای هیچکس برنمیدارند اما در زمان انتخابات بدنبال فعالان اقتصادی و اعضاء اتاق میدوند تا برای خود رأی جمع کنند؟ اگر اتاقهای بازرگانی محل فعالیت بخش خصوصی است، پس دولتی ها در این اتاقها چه میکنند؟ چرا اکثر مسئولین اتاقهای بازرگانی ایران کسانی هستند که پیش از این سمتهای دولتی داشته اند؟!! اصلاً فلسفۀ حضور 20 نماینده دولت در اتاق بازرگانی چیست؟ چه حُسنی تا به امروز داشته و این عزیزان دولتی چه گلی بر سر فعالان اقتصادی و صنعت و معدن و تجارت زده اند؟ به جز اینکه اتاق بازرگانی به دژ مستحکم دولتی مبدل شده و عرصه را برای فعالیت بخش خصوصی تنگ تر کرده اند.!!
علیپور متذکر شد: کسانیکه در ایام انتخابات اتاقهای بازرگانی نامشان مطرح میباشد به 4 دسته تقسیم میشوند:
* کسانیکه تا به امروز بعنوان رئیس یا عضو هیأت رئیسه و یا هیأت نمایندگان اتاق مثلاً در حال ارائه خدمت بوده و دیگر نمیخواهند کاندیدای این دوره از انتخابات بشوند و بقولی از خدمت منصرف شده اند!!
(این حضرات باید پاسخگوی عملکرد غلط خود و پولهای واریز شده به اتاقها و همچنین هزینه کرد نادرست خویش در اتاقهای بازرگانی باشند، والا نمیشود که هرکس مسئولیتی را قبول بکند و سالها مدیریت تشکیلات مهمی را برعهده داشته باشد و بعد بی هیچ حساب و کتابی و بدون پاسخگویی به اعضاء اتاقها، فعالان اقتصادی، رسانه های گروهی و مراجع نظارتی و قضایی، آنهم صِرفِ انصراف از انتخابات از مسئولیت و بازخواست شانه خالی کند، پس باید بعد از انصراف از حضور در انتخابات هم پاسخگوی عملکردشان باشند)!!
* کسانیکه تا به امروز بعنوان رئیس یا عضو هیأت رئیسه و یا هیأت نمایندگان اتاقها در حال ارائه خدمت بوده و باز هم کاندیدای این دوره از انتخابات شده و بقولی علاقمندند تا باز هم خدمتگزار باشند!!
(این حضرات هم باید پاسخگوی عملکرد غلط خود و پولهای واریز شده به اتاقها و همچنین هزینه کرد نادرست خویش در اتاقهای بازرگانی باشند و بعد مجدداً کاندیدای این دوره از انتخابات بشوند نه اینکه بدون حساب و کتاب و بی اینکه پاسخگوی عملکردشان باشند، دوباره کاندیدای این دوره از انتخابات هم بشوند)!!
* کسانیکه عضو هیأت نمایندگان این دوره از اتاقها نبوده و جدیداً کاندیدای دوره دهم انتخابات اتاقهای بازرگانی شده ولیکن در سالهای پیشین و در دوره های قبل عضو هیأت نمایندگان اتاقها بوده اند!!
(این آقایان هم باید پاسخگوی عملکرد خودشان در اتاقهای بازرگانی در دوره های پیشین باشند و بگویند حاصل حضورشان بعنوان مسئول و عضو هیأت نمایندگان در اتاقها چه بوده و در گذشته چه گلی بر سر اتاقها و فعالان اقتصادی زده اند)!!
* کسانیکه عضو هیچ دوره ای از هیأت نمایندگان اتاقهای بازرگانی نبوده و جدیداً برای اولین بار کاندیدای حضور در انتخابات اتاقهای بازرگانی شده اند!!
(این بزرگواران هم هیچ سابقه ای ندارند، پس رأی دهندگان عزیز باید راجع به شخصیت، خوشنامی، شجاعت، توان مدیریتی و تسلط آنان بر امور سیاسی و اقتصادی را بررسی های لازمه را انجام و بعد آگاهانه به این کاندیداها رأی دهند و بدون تحقیق و مطالعه سکان هدایت اتاقهای بازرگانی را دست هرکسی ندهند)!!
وی گفت: بارها این جمله را از غالب اعضاء اتاقهای بازرگانی شنیده ام که از اینجانب درخواست نموده اند که این جمله را بلند داد بزنم و آن اینکه (اتاقهای بازرگانی، سازمان یا تشکیلاتی نیستند که عده ای با جیب خالی وارد آنجا شده و بدون هیچ خدمت مفیدی بعد از چند سال با جیب پر از آنجا خارج شوند)!! چرا باید اوضاع اتاق بازرگانی طوری باشد که خود اعضاء اتاق چنین جملاتی را بر زبان جاری کنند؟
امروز بجای اینکه اتاقهای بازرگانی در جهت رشد و شکوفایی فعالیت بخش خصوصی کوشا باشند، متأسفانه بی اثر و بی تحرک شده اند و فقط جمعی از مسئولین آن دائماً در حال سخن گفتن در همه زمینه ها از (شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد) میباشند!!
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در خاتمه اظهار داشت: با این روندی که اتاقهای بازرگانی و مسئولین آنها پیش میروند، این کشتی بزرگ هرگز به آبهای آرام نخواهد رسید و سودی هم برای کشور و فعالان اقتصادی در پی نخواهد داشت. پس تغییر و تحول اساسی در ساختار، وظایف و نحوه انتخابات اتاقهای بازرگانی بسیار ضروری بوده و جلب اعتماد تمامی فعالان بخش خصوصی برای اتاقها بسیار مهم و حیاتی میباشد، در غیر اینصورت از تشکیلات اتاق بازرگانی فقط یک نام باقی خواهد ماند و یاد و خاطره و اثرات مهم و قدیمی این سازمان به تاریخ خواهد پیوست.
از همین رو از تمامی فعالان اقتصادی علی الخصوص اعضای محترم اتاقهای بازرگانی درخواست میکنم تا بطور منسجم در انتخابات اتاقهای بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی در سراسر کشور شرکت کنند و از رفیق بازی و یا اینکه چون اسم فلان شخص را زیاد شنیده ام پرهیز کرده و در این راستا به همه اعضاء بزرگوار اتاقها توصیه میکنم که از انتخاب چشم بسته و احساسی هیأت نمایندگان اتاقهای بازرگانی خودداری کرده و فقط و فقط به افراد توانمند و لایق، دلسوز و کاردان رأی دهند تا با عملکرد صحیح و قدرتمند خویش بتوانند هویت اتاقهای بازرگانی را مجدداً باز گردانده و در طول 4 سال آینده درب اتاقشان برای حل مشکلات، به روی فعالان اقتصادی ایران اسلامی باز باشد و با عملکرد درست خود پاسخ مناسبی به اعتماد رأی دهندگان بدهند .
