به گزارش ذاکرنیوز، نشریه "فوکوس" آلمان در گزارشی نوشت: همواره پناهجویان بیشتر و بیشتری به آلمان می آیند، اما به نظر می رسد عرصه سیاست به اندازه سال 2015 در این بحران غرق شده است. شهروندان و سیاستمداران محلی از دولت ناامید شده‌اند.
در ادامه این گزارش آمده است: بسیاری از مردم هنوز رویدادهای دراماتیک سال 2015 را به یاد دارند در عرض چند ماه، بیش از یک میلیون پناهجو به آلمان سرازیر شدند و به دنبال پناهندگی بودند. مقامات بی هدف و کاملاً غرق شده در بحران به آنها اجازه دادند این کار را انجام دهند - اغلب بدون اینکه بدانند چه کسی واقعاً وارد کشور می شود.
مرز خارجی آلمان شبیه درب ورودی باز بود. در مواقعی، دولت نه تنها دید کلی بلکه کنترل خود را نیز از دست می داد. در این شرایط کشور تقسیم شده و دچار دو دستگی شد.. از یک سو، آنچه در تاریخ با عبارت «فرهنگ خوش آمد» ثبت شد مورد استقبال قرار می گرفت و از سوی دیگر شک عمیق و حتی طرد شدید نسبت به چنین فرهنگی وجود داشت.
فوکوس در ادامه نوشت: در آن زمان مهاجرت بی رویه و گسترده مشکلات بزرگی را برای شهرداری ها و شهرها ایجاد کرد. در بسیاری از مناطق جو انفجاری حاکم شد. مدیران منطقه، شهرداران و ساکنان ناامید شورش کردند، افراط گرایان راست علیه پناهندگان به پا خواستند، و حزب افراطی جایگزینی برای آلمان در این شرایط قدرتمندتر شد. اما آنگلا مرکل ، صدر اعظم وقت آلمان اطمینان داد: ما می توانیم این کار را انجام دهیم!"
امروز هم آلمان با وضعیت مشابهی مواجه است. در سال 2022، بیش از 244000 خارجی در این کشور درخواست پناهندگی دادند که بیشتر آنها از سوریه و افغانستان بودند. اگر بیش از یک میلیون اوکراینی را که به دلیل جنگ روسیه به آلمان گریختند را در نظر بگیرید، تعداد افراد بیشتری در سال گذشته نسبت به سال 2015 پذیرش شدند.
در سال 2023 هم این روند همچنان ادامه دارد.
در ماه های ژانویه و فوریه، نهادهای مربوطه در آلمان تقریباً 59000 درخواست پناهندگی را ثبت کردند، یعنی حدود 1000 درخواست در روز که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته تقریباً 74 درصد افزایش داشته است. اگر اعداد را تعمیم دهید، حدود 350000 پناهنده یا بیشتر تا پایان سال می توانند به آلمان مراجعه کنند که تعداد بسیار کمی از اوکراین آمده اندو اکثریت از خاورمیانه هستند.
می توان این طور تصور کرد که آلمان از سال 2015 درس گرفته و از هشت سال گذشته برای آماده شدن برای هجوم بعدی مهاجران استفاده کرده است. به ویژه از آنجایی که بسیاری از سیاستمداران، از جمله اولاف شولتز، صدراعظم کنونی ، اعلام کرده اند که شکست دولتی مانند شکست در سال 2015 نباید در مسئله مهاجرت تکرار شود.
اما اگر با چشمان باز در کشور قدم بزنید، به راحتی می توانید متوجه شوید که مشکلات زیادی وجود دارد و تعدادی از مشکلات از آن زمان تا به امروز ادامه دارد.
مانند سال 2015، شهرداری ها و ایالت ها احساس می کنند که برلین آنها را در این بحران تنها گذاشته است. در بسیاری از جاها کمبود همه چیز وجود دارد: مسکن، مکان های مهدکودک و مدرسه، دوره های زبان، ادغام سریع در بازار کار. مهمتر از همه، کمبود ایده های خوب در مورد چگونگی غلبه بر همه مشکلات وجود دارد.
دوباره نارضایتی هایی شکل می گیرد. شهروندانی که احساس نمی‌کنند توسط سیاستمداران شنیده می‌شوند و احساس نمی‌کنند جدی گرفته می‌شوند، برای مبارزه به پا می خیزند، از جمله در روستای مکلنبورگ Upahl، که دارای 500 سکنه است، جایی که قرار است یک دهکده کانتینری برای حداکثر 500 پناهنده ساخته شود و در لوراخ، جایی که 40 مستأجر مجبورند آپارتمان های خود را ترک کنند زیرا شهر به فضا برای 100 پناهنده نیاز دارد و در بسیاری از نقاط دیگر جمهوری فدرال آلمان چنین نارضایتی هایی از طرف شهروندان شکل می گیرد.
فوکوس در ادامه نوشت: جو متشنج است. شهرداران و مدیران منطقه شکایت دارند که دیگر نمی توانند از پس این شرایط برآیند. اما درخواست کمک آنها از صدراعظم شولتز نیز به ناامیدی می گراید به عنوان یک قاعده، او حتی به چنین نامه هایی پاسخ نمی دهد.
چنین گستاخی بوریس راین نخست وزیر هسه را خشمگین می کند. وی در این باره می گوید: دولت فدرال آلمان ظاهراً درک نکرده است که چه می گذرد.
الکساندر تروم، سخنگوی سیاست داخلی فراکسیون اتحادیه احزاب متحد مسیحی در پارلمان آلمان هم فورا هشدار می دهد: آلمان و اروپا عمیق تر و عمیق تر به سمت یک بحران مهاجرت جدید می لغزند.
در واقع، این تصور به وجود می آید که نه آنهایی که در دولت برلین هستند و نه در بروکسل در موقعیتی نیستند که بتوانند در مورد فشار فزاینده مهاجرت کاری انجام دهند.
27 کشور عضو اتحادیه اروپا سال ها در مورد سؤالاتی که باید مدت ها پیش به آنها پاسخ داده می شد بحث می کنندد از جمله اینکه بهترین راه برای جلوگیری از فرار مهاجران به اروپا چیست؟ چگونه پناهندگان باید در اتحادیه اروپا توزیع شوند؟ چگونه می توانیم از ماندن مهاجران غیرقانونی در اروپا با وجود اعلامیه اخراج جلوگیری کنیم؟
در این شرایط در آلمان هم درباره چگونگی مقابه با بحران مهاجران بین مقامات اختلاف نظرهایی وجود دارد. به ویژه، نیروهای چپ در حزب سوسیال دموکرات و سبزها بررسی حقوق پناهندگی برای پناهندگان در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا یا اخراج مداوم مهاجران بدون حق اقامت را ضروری نمی دانند . تروم، کارشناس داخلی حزب دموکرات مسیحی، برعکس بر این باور است که ائتلاف چراغ راهنمایی با آوردن مهاجران اضافی از سراسر جهان با برنامه های پذیرش خود به آلمان مشکل را تشدید می کند.
فوکوس در بخش دیگری از این گزارش نوشت: یک چیز واضح است: 2015 نه یک سال استثنایی و نه یک رویداد منحصر به فرد بود. سال 2015 آغاز جنبش جهانی پناهندگان است که در آن افراد بیشتری به دلایل مختلف خانه های خود را ترک کردند. آنها از جنگ و بحران ها، از مشکلات اقتصادی یا به دلیل پیامدهای تغییرات آب و هوایی فرار می کردند.
در چند سال آینده هم میلیون‌ها نفری که به دنبال حمایت هستند، راهی اروپا و به‌ویژه آلمان خواهند شد، کشوری که تاکنون بیشترین درخواست‌های پناهندگی را در اتحادیه اروپا ثبت کرده است.
در ایتالیا هم شرایط متشنجی وجود دارد. تنها در اولین آخر هفته ماه آوریل، حدود 5600 مهاجر پس از سفرهای بسیار خطرناک با قایق در سراسر دریای مدیترانه، وارد سواحل جنوبی ایتالیا شدند. از آغاز ژانویه، مقامات ایتالیا تقریباً 27000 پناهجو را ثبت کرده‌اند - بیش از چهار برابر مدت مشابه سال گذشته (6543).
نمی توان انتظار داشت که اوضاع در آینده قابل پیش بینی آرام شود - برعکس. نینا گرگوری، رئیس اداره پناهندگی اتحادیه اروپا هشدار می‌دهد: کاملاً واضح است که تعداد درخواست‌ها در آینده قابل پیش‌بینی افزایش خواهد یافت.
