به گزارش ذاکرنیوز، پایگاه خبری هیل در مطلبی نوشت واکنش جهانی ناهماهنگ به همه گیری ویروس کرونا از شکاف در همکاری کشور‌ها در سطح بین المللی پرده برداشت؛ جایی که سران کشور‌ها انگشت اتهام را به سوی همدیگر نشانه رفته و در یافتن واکنشی یکپارچه در برابر بحرانی بی سابقه دچار تنش شدند.
آمریکا که یدی طولایی در اتهام زنی به دیگر کشور‌ها دارد، چین را به اتهام ارائه نکردن اطلاعات کافی درباره مقیاس واقعی اپیدمی کرونا و امتناع از پذیرش محققان این کشور مورد انتقاد قرار داد.
کارشناسان بر این باورند که انسجام نداشتن کشورهای جهان در این برهه زمانی حساس، نتیجه فروپاشی اتحاد‌های آن‌ها در دوران ریاست جمهور ترامپ و ظهور سران پوپولیست و ناسیونالیست در کشورهای جهان است. آن‌ها معتقدند نحوه مقابله با همه گیری کرونا در هفته‌ها و ماه‌های آتی می‌تواند سرنوشت نهاد‌های جهانی از جمله اتحادیه اروپا، سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی را تعیین کند.
دولت ترامپ که با روند کند انجام آزمایش تشخیصی کرونا و کمبود کیت‌های آزمایشی ویژه و دیگر تجهیزات درمانی دست به گریبان بود، در عین حال تلاش می‌کرد با توسل به تاکتیک‌های بحث برانگیز، چین را مقصر ناکارآمدی خود در مواجه با این بحران نشان دهد.
رئیس جمهور آمریکا، مایک پمپئو، وزیر خارجه این کشور و قانونگذاران حزب جمهوری خواه بار‌ها از اصطلاح «ویروس ووهان» و «ویروس چینی» برای توصیف این بحران استفاده کردند. رابرت او برایان، مشاور امنیت ملی آمریکا و دیگر مقامات این کشور تا آنجا پیش رفتند که چین را به دست داشتن در پنهانکاری درباره شیوع ویروس کرونا متهم کردند.
وزیر خارجه آمریکا در مصاحبه ای، اتهامات پیشین علیه پکن در خصوص تاخیر در اشتراک گذاری اطلاعات مربوط به ویروس کرونا را تکرار کرد و گفت: این اقدام چین واقعا جان هزاران نفر از مردم سراسر جهان را به مخاطره انداخته است.
در نقطه مقابل، یک مقام ارشد چینی با طرح تئوری توطئه در خصوص نقش ارتش آمریکا در انتشار این ویروس، به اتهام زنی مقامات واشنگتن پاسخ داد. بدین ترتیب تنش‌های میان پکن و واشنگتن در بحبوحه همه گیری ویروس کرونا بار دیگر بالا گرفت.
ترامپ در این میانه تلاش کرد تا نشان دهد که ابتکار عمل را در دست دارد. این در حالی است که ترامپ سه سال ابتدایی ریاست جمهوری خود را بر پایه شعار «اول آمریکا»، ساخت دیوار مرزی، محدودیت پذیرش مهاجران، قطع کمک‌های بین المللی و زیر سوال بردن نهاد‌های بین المللی از جمله سازمان ملل و ناتو پیش برده است. اولین اقدام دولت دونالد ترامپ در واکنش به همه گیری ویروس کرونا ایجاد محدودیت‌های مسافرتی برای متحدان اروپایی خود بود.
مقامات اروپایی از متحد آمریکایی خود شاکی هستند که از پیش به آن‌ها درباره ممنوعیت سفر اتباع آن‌ها به آمریکا اطلاع نداده است. رئیس جمهور آمریکا بعد‌ها در جمع خبرنگاران گفت زمان کافی برای مطلع کردن متحدانش نداشته است. اما همین اتفاق، این حقیقت را برملا کرد که چگونه هر کشوری در مواجه با شیوع کرونا، رویکرد مختص به خود را بدون توجه به دیگر متحدانش در پیش می‌گیرد.
هیل در ادامه نوشت: ویروس مرگبار کرونا کشورهای مختلف را به درجات متفاوتی درگیر کرده است. کرونا وضع فاجعه باری را برای ایتالیا رقم زده است و دولت رم را مجبور به اعلام طرح ممنوعیت خروج از خانه کرد. در اسپانیا اوضاع دست کمی از ایتالیا ندارد و آمریکا نیز همچنان با بیش از ۲۱۵ هزار مبتلا به پیشتازی در سطح جهانی ادامه می‌دهد.
بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس در ابتدا رویکردی همانند متحد آمریکایی خود در پیش گرفت و سعی کرد با دست دادن با بیماران مبتلا به کرونا، آن را موضوعی کم اهمیت جلوه دهد. اما با جهش آمار ابتلا به کرونا مجبور به اعلام برخی محدودیت‌ها برای مقابله با این بیماری شد. جانسون همچنین ده روز پیش اعلام کرد جواب آزمایش کرونای او نیز مثبت شده است.
در ادامه این مطلب آمده است: کارشناسان می‌گویند علت اتخاذ رویکرد‌های متفاوت از سوی هر یک از کشور‌ها در مواجه با شیوع ویروس کرونا، هدایت شدن بسیاری از این کشور‌ها با گرایش‌های ناسیونالیستی یا پوپولیستی است که جهت تصمیم گیری‌های آن را معطوف به داخل می‌کند.
هیل در پایان نوشت: ترامپ، جانسون و دیگر سران جهان می‌گویند اطمینان دارند جهان پس از پایان پاندمی کرونا، قوی‌تر خواهد شد. اما رویکرد ضعیف نهاد‌های بین المللی از جمله سازمان ملل و اتحادیه اروپا در مراحل اولیه شیوع ویروس کرونا برای ایجاد اتحاد بین المللی در مقابله با این بحران، کارایی چنین نهاد‌ها و هم پیمان‌های قدیمی را در حل بحران‌های جهانی زیر سوال برده است.
