به گزارش ذاکرنیوز، وجود افراد بی‌خانمان و بی‌سرپناه در هر جامعه‌ای به‌عنوان یکی از آسیب‌های اجتماعی تلقی می‌شود که در مواردی اگر دستگاه‌های مسئول و نهادهای خدمت‌رسان اجتماعی به‌درستی و با نگاه انسانی به وظایف خود در قبال این افراد عمل نکنند، آسیب‌های بزرگ‌تر و تبعات تلخ‌تری را همراه خواهد داشت.
با سرد شدن هوا و رسیدن فصل زمستان در جای جای جهان و به مخاطره افتادن سلامت و جان افراد بی‌خانمان و بی‌سرپناه، مقوله حقوق بشر همواره در کشورهای مدعی حقوق بشر با چالش‌های اساسی و جدی مواجه می‌شود.
مرگ بیش از هفت هزار و ۸۰۰ بی خانمان در سال ۲۰۲۰ در آمریکا
بنابر گزارش «گاردین»، سرمای کم سابقه و کُشنده و یخبندانی که از قطب شمال به سمت آمریکا می‌رود، می‌تواند برای جمعیت بی‌خانمان آسیب‌پذیر این کشور نقطه پایان زندگی را رقم بزند؛ این در حالی است که داده‌های مربوط به شمارش مرگ افراد بی خانمان تخمین می‌زند که بیش از هفت هزار و ۸۰۰ بی خانمان در سال ۲۰۲۰ در آمریکا جان خود را از دست دادند.
بنابر اعلام «گاردین» هیپوترمی در حال حاضر یک تهدید همیشه حاضر برای افرادی است که بی‌خانمانی را تجربه می‌کنند؛ خیس شدن بر اثر باران یا برف می‌تواند مرگ افراد بی خانمان در دمای ۱۰ درجه سانتیگراد را رقم بزند و در نتیجه هنگامی که دما پایین می‌آید و برف می‌بارد، چادرها، کیسه خواب‌ها و لباس‌های افراد بی خانمان خیس می‌شوند و خطر هیپوترمی تهدید کننده زندگی سر به فلک می‌کشد.
بی‌خانمان‌های آمریکا در چند قدمی کاخ سفید
خبرگزاری فرانسه نیز در همین رابطه و در گزارشی از واشنگتن نوشت: حتی از دو کیسه خواب و تعداد زیادی پتو هم دیگر کاری ساخته نیست. در این سرمای قطبی که زندگی ساکنان شمال شرق آمریکا را فلج کرده است، بی خانمان‌های واشنگتن نمی‌توانند در چادری که برای آنان نقش خانه را دارد و در چند قدمی کاخ سفید نصب شده است، خود را گرم کنند.
تناقضات فرانسه برای رسیدگی به مساله بی خانمانی و وضعیت مسکن فقرا
در کنار آمریکا اما اروپا نیز وضعیت بهتری در حوزه رسیدگی به افراد بی‌خانمان ندارد. بنابر اعلام پایگاه خبری «ون مینوت»، لیلانی فرحا، حقوقدان کانادایی که از طرف شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت افراد بی خانمان در فرانسه، سفر تحقیقاتی ۱۰ روزه به این کشور بویژه به شهرهای «کاله» و «مارسی» انجام داده، گفت: سیاست‌های اعمالی در فرانسه برای رسیدگی به مساله بی خانمانی و وضعیت مسکن فقرا پر از «تناقضات» در اهداف و اجرا است.
وی افزود: هنگامی که مردم می‌میرند، اینجاست که ما بسیار نگران هستیم و این همان چیزی است که در فرانسه اتفاق افتاده است.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، وضعیت بی خانمان‌ها را در فرانسه «غیر قابل قبول» خواند و گفت: آنچه که در فرانسه شاهد آن بودم با جاه طلبی‌های قانون و همچنین سخنرانی‌های مقامات فرانسوی در تضاد است.
مرگ دستکم ۶۲۰ بی‌خانمان در سراسر فرانسه بر اثر سرمای هوا
در همین راستا و بنابر گزارش «لوموند»، در پی سرد شدن هوا، دولت فرانسه از شرکت‌هایی که فضای اداری استفاده نشده دارند، خواست این فضاها را در زمستان امسال در اختیار افراد بی خانمان بگذارند؛ زیرا دولت و مؤسسه‌های خیریه فرانسوی نمی‌توانند به همه افراد بی خانمان خدمات ارائه کنند.
برخی از انجمن‌ها تخمین می‌زنند که بیش از دو هزار کودک در حال حاضر در فرانسه با معضل بی خانمانی مواجه هستند. سال گذشته دستکم ۶۲۰ بی‌خانمان در سراسر فرانسه بر اثر سرمای هوا جان باختند.
چشم‌پوشی از مرگ افراد بی‌خانمان در کنار متهم کردن ایران به نقض حقوق بشر
کشورهای غربی و آمریکا در حالی به بهانه‌های واهی جمهوری اسلامی ایران را متهم به عدم رعایت حقوق بشر می‌کنند که به‌راحتی چشمان خود را بر مرگ افراد بی‌خانمان در پی سرما بسته‌اند و از کنار آن می‌گذرند.
توجه به کرامت انسانی افراد و ضرورت حفظ سلامت آحاد جامعه از جمله مفاهیمی است که در دین مبین اسلام و منابع فقهی شیعه مورد توجه قرار گرفته است؛ در همین راستا، در جامعه اسلامی، حاکمیت و افراد جامعه نسبت به یک‌دیگر مسئول هستند و این مسئولیت‌پذیری باید جنبه عملی داشته باشد.
مواجهه قابل تأمل تأمل جمهوری اسلامی ایران با افراد بی‌خانمان
همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، افراد بی‌خانمان و بی‌سرپناه در هر جامعه‌ای وجود دارند و ایران اسلامی نیز از این موضوع مستثنی نیست؛ اما با این حال نوع مواجهه جمهوری اسلامی ایران با افراد بی‌خانمان و کارتن‌خواب در مقایسه با مدعیان حقوق بشر قابل تأمل و توجه است.
تهران، به‌عنوان پایتخت جمهوری اسلامی ایران، پرجمعیت‌ترین شهر کشور محسوب می‌شود و بر همین اساس دور از ذهن نیست که تعداد افراد بی‌خانمان و بی‌سرپناه در این شهر و در مقایسه با سایر شهرهای کشور بیشتر باشد.
هم‌زمان با آغاز به‌کار علیرضا زاکانی در شهرداری تهران، «تهران؛ کلانشهر الگوی جهان اسلام» به‌عنوان چشم‌انداز مدیریت شهری تعیین شد و در همین راستا قرارگاه‌های مختلفی در شهرداری تهران شکل گرفت.
شهرداری نمی‌تواند ببیند کسی بی‌خانمان است
علیرضا زاکانی در همین زمینه و در ۲۵ اسفندماه سال گذشته و در برنامه تلویزیونی «سلام صبح‌بخیر» گفته بود: شهرداری هم خودش را صاحبخانه می‌داند و قلبش برای شهر می تپد و هم نمی‌تواند ببیند کسی سر گرسنه بر بالین می‌گذارد، نمی‌تواند ببیند کسی بی‌خانمان است و مشکل معیشت دارد. این مسأله تفاوت جوهری یک نهاد خدمتگزار اجتماعی با یک نهاد خدمتگزار صرف است.
پیگیری موضوع ساماندهی افراد بی‌خانمان در قرارگاه اجتماعی شهر تهران
از جمله موضوعاتی که در قرارگاه اجتماعی شهر تهران، مورد پیگیری و بررسی قرار می‌گیرد، موضوع رسیدگی و ساماندهی افراد بی‌خانمان است. در همین راستا و در سی و دومین قرارگاه اجتماعی شهر تهران که صبح روز ۲۹ آبان ۱۴۰۱ با حضور اعضای این قرارگاه و به ریاست معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران برگزار شد، مصوبات جلسه سی و یکم قرارگاه از جمله چگونگی اجرای طرح حامی شهر (حامی مددجویان شهر تهران) و ارجاع افراد بی خانمان به گرمخانه‌ها مورد پیگیری قرار گرفت و در نهایت ۱۳ آذرماه گشت فوریت‌های خدمات اجتماعی شهر تهران آغاز به‌کار کرد.
افزایش دو برابری گشت‌های فوریت‌های خدمات اجتماعی شهر تهران
احمد احمدی صدر در حاشیه این مراسم با بیان اینکه تعداد گشت‌های سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران نسبت به سال گذشته دو برابر افزایش یافته است، گفت: اگر شهروندان، بی خانمانی در تهران دیدند حتماً با شماره ۱۳۷ تماس بگیرند.
روایت میدانی خبرنگار مهر از ساماندهی بی‌خانمان‌ها
به‌منظور آگاهی از نحوه عملکرد گشت‌های فوریت‌های خدمات اجتماعی شهر تهران (حامی شهر) خبرنگار مهر یک شب تا صبح همراه یکی از واحدهای گشتی حامی‌شهر شد و شرحی که در ادامه می‌خوانید، روایت این همراهی است.
محل قرار، ساعت ۱۰ شب در مقابل شهرداری منطقه ۹ تهران بود. یک دستگاه ون از دقایقی قبل در مقابل ساختمان شهرداری مستقر شده بود. در هر ون حامی شهر که مسئولیت ساماندهی افراد بی‌خانمان را بر عهده دارد، یک راننده، یک مددکار و یک ضابط قضائی حضور دارد.
نحوه شناسایی افراد بی‌خانمان در سطح مناطق
حسن خسروی، مددکار منطقه ۹ شهرداری تهران در گفت‌وگو با خبرنگار مهر و در خصوص نحوه کارکرد گشت‌های حامی شهر جهت شناسایی و ساماندهی افراد بی‌خانمان گفت: از قبل به نگهبانان تمامی بوستان‌ها اطلاع داده شده که اگر با موردی از افراد بی‌خانمان، بی‌سرپناه و یا در راه‌مانده مواجه شدند، بلافاصله موضوع را به ما اطلاع دهند و ما نیز سعی می‌کنیم که هر چه سریع‌تر در محل مورد نظر حضور پیدا کنیم.
مددکار منطقه ۹ شهرداری تهران با بیان اینکه شناسایی مددجویان در روز انجام می‌شود، گفت: پس از رسیدن در محل مورد نظر و شناسایی مددجو، مشاوره انجام می‌شود و تلاش می‌کنیم فرد را برای همراهی با خود جهت رفتن به گرمخانه مجاب کنیم؛ به‌طور مثال شخصاً برای یک فرد یک ماه زمان صرف کردم تا قانع شود به‌جای اینکه شب را در خیابان بماند، در اتوبوس حامی شهر بخوابد.
برای انتقال مددجویان به گرمخانه به هیچ‌عنوان به‌زور و خشونت متوسل نمی‌شویم
وی با تاکید بر اینکه برای انتقال مددجویان به گرمخانه به هیچ‌عنوان به‌زور و خشونت متوسل نمی‌شویم، عنوان کرد: ما مددکار اجتماعی هستیم و وظیفه داریم تا افرادی که نیازمند حمایت هستند را مجاب کنیم تا از امکانات دولت استفاده کنند.
خسروی در پاسخ به این سوال که استقبال مددجویان از حضور در گرمخانه چگونه است، گفت: استقبال برخی از این افراد خوب است اما برخی از آن‌ها نیز تند برخورد می‌کنند؛ اما ما با حوصله، صبر و خویشتن‌داری سعی می‌کنیم فرد را مجاب به همراهی کنیم؛ چرا که زمانی که یک نفر از افراد بی‌خانمان امکانات گرمخانه را می‌بیند، به افراد دیگر اطلاع می‌دهد.
مددکار منطقه ۹ شهرداری تهران عنوان کرد: تمام هدف ما این است که هیچ کارتن‌خواب و بی‌خانمانی در زمستان در خیابان نماند و از امکانات گرمخانه استفاده کند.
وی ادامه داد: در صورت اینکه مددجویی را سوار کنیم سعی ما بر این است تا در حداقل‌ترین زمان ممکن آن فرد را به گرمخانه برسانیم و سپس به جاهای دیگر برویم و این‌گونه نیست که فرد را چند ساعت داخل خیابان بچرخانیم و به سراغ محلات دیگر برویم.
شناسایی یک مددجو با کمک نگهبان بوستان
در همین حین، ون حامی شهر به بوستان کوثر می‌رسد. مددکار منطقه ۹ شهرداری تهران در ابتدا به سراغ نگهبان پارک رفت و پس از آن با راهنمایی نگهبان به آلاچیقی رفت که یک فرد بی‌سرپناه در آن حضور داشت. نام او پوریا بود و مددکار را به‌خوبی می‌شناخت. در ادامه مددکار از پوریا خواست تا وسایلش را جمع کند تا راهی گرمخانه شود.
پوریا در راه انتقال به گرمخانه در گفت‌وگو با خبرنگار مهر و در خصوص علت حضور خود در خیابان گفت: به‌دلیل مشکلاتی که با پدرم داشتم در حدود ۳۰ روز است که به خانه نرفته‌ام. در ابتدا به کمپ ماده ۱۶ منتقل شدم و مشخص شد که اعتیاد ندارم و از آنجا خارج شدم. تاکنون چندین بار به اتوبوس حامی شهر رفته‌ام.
این مددجو در ادامه عنوان کرد: مددکار تاکنون چند ساعت وقت گذاشت و با من صحبت کرد و حداقل‌ترین چیز این بود که مددکار از من پرسید که چرا من در این وضعیت قرار دارم و چندین ساعت با من صحبت کردند و مشاوره دادند.
یک مددجو: هیچ اجبار و زوری برای رفتن به داخل ون در کار نیست
وی گفت: با توجه به اینکه مسیر گرمخانه به محل کار من دور است، کمی سخت است که به آنجا بروم و به‌همین دلیل معمولاً به اتوبوس حامی شهر می‌روم؛ اما شرایط آنجا از لحاظ تغذیه، بهداشت و رفتار آدم‌ها خوب است و هیچ اجبار و زوری برای رفتن به داخل ون در کار نیست.
پس از دقایقی ون در مقابل یک ساختمان که تابلویی تحت عنوان «مددسرای امید؛ بیا تا مرهمی باشیم بر زخم‌های شهر» بر سر در آن نصب شده بود، توقف کرد و پوریا همراه مددکار شهرداری به داخل ساختمان رفتند.
تشکیل پرونده هویتی برای مددجویان در بدو ورود به گرمخانه
داخل ورودی ساختمان یک میز قرار داشت که برای مددجو در بدو ورود پرونده‌ای مشتمل بر اطلاعات هویتی در آنجا تشکیل می‌شد. در قسمت راست ورودی گرمخانه، دوش‌های حمام و سرویس‌های بهداشتی قرار داشتند و در قسمت چپ آن سالن غذاخوری و انبار لوازم مددجویان بود.
هر مددجو در بدو ورود، پس از ثبت اطلاعات خود، باید لباس‌ها و لوازم خود را در کمدهایی که داخل انبار تعبیه شده است، قرار دهد و سپس وارد قسمت دوش‌های حمام شود تا پس از نظافت و به تن کردن لباس فرم، برای صرف شام وارد سالن غذاخوری شود.
در کنار سالن غذاخوری، اتاقی قرار داشت که در آن ماشین لباسشویی برای شست و شوی لباس مددجویان قرار داشت و بر همین اساس مددجویان هر روز صبح با لباس شسته شده از گرمخانه خارج می‌شوند.
مددجویان پس از صرف شام، به داخل گرمخانه که ورودی آن در ابتدای مسیر مددسرا قرار داشت، وارد می‌شوند و با جای‌گیری بر تخت خواب‌های دو طبقه استراحت می‌کنند. نکته قابل تأمل، امکان ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای مددجویان در داخل گرمخانه است.
ایجاد اشتغال برای مددجویان در داخل گرمخانه
صادقی، یکی دیگر از مددکاران شهرداری منطقه ۹ تهران که مسئولیت مددسرای امید را بر عهده دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه آمار اکثر مددجویانی که به اینجا می‌آیند، تکراری است، گفت: در بدو ورود که برای مددجویان پرونده تشکیل می‌شود، از آن‌ها پرسیده می‌شود که به چه حرفه و کاری را بلد هستند که تمایل دارند انجام دهند و اگر مددجویان تمایل داشته باشند، ما در اینجا کارگاهی و آن‌ها را برای فعالیت و اشتغال به آنجا معرفی می‌کنیم و از روز اول مددجویان حقوق خواهند داشت.
مددکار شهرداری خاطرنشان کرد: علاوه بر این، برای مددجویانی که جویای شغل هستند کار مناسب پیدا خواهیم کرد و آنچه که در توانمان هست را انجام خواهیم داد؛ چرا که هر یک از این افراد عزیز یک خانواده هستند.
وی با بیان اینکه الزاماً همه افرادی که در اینجا نگهداری می‌شوند، اعتیاد ندارند، عنوان کرد: علاوه بر مددجویانی که با ون به اینجا منتقل می‌شوند، برخی از مددجویان خودشان به اینجا مراجعه می‌کنند و درب اینجا همیشه به روی مددجویان باز است.
صادقی بیان کرد: ما همه را به یک نگاه می‌بینیم و تلاشمان این است تا جایی که در توانمان است، به مددجویان کمک کنیم.
در اینجا هیچ چیز اجباری نیست و نحوه برخورد پرسنل عالی است
به‌منظور آگاهی از نحوه ارائه خدمات و برخورد کارکنان با مددجویان، با چند نفر از آن‌ها گفت‌وگویی کوتاه انجام شد که شرح آن را در ادامه می‌خوانید. محمدرضا یکی از مددجویانی که حدود دو سال است که شب‌ها به گرمخانه می‌رود، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر گفت: قبلاً اعتیاد داشتم اما در حال حاضر پاک هستم. شرایط و خدمات گرمخانه از هر نظر عالی است. در اینجا هیچ چیز اجباری نیست و نحوه برخورد پرسنل عالی است.
این مددجو گفت: در اینجا روزی سه نوبت غذا داده می‌شود و وضعیت گرمخانه از نظر بهداشتی عالی است و در اینجا در مقایسه با خیابان راحت‌تر هستم.
مسئولان گرمخانه با مددجویان مانند پدر رفتار می‌کنند
یک مددجوی دیگر که بیش از یک‌سال است هر شب به گرمخانه می‌رود، به خبرنگار مهر گفت: آدم نباید جز خدا از کسی تعریف کند اما مسئولان اینجا با مددجویان مانند پدر رفتار می‌کنند و در این مدت در اینجا و در مقایسه با خانه خود راحت‌تر بودم.
وی بیان کرد: قبل از اینجا در مسافرخانه بودم و مدتی در آنجا بودم. پس از آن شنیدم که شهرداری گرمخانه دارد و به اینجا آمدم. از رفتار پرسنل راضی هستیم و امیدوارم که خداوند نیز از آن‌ها راضی باشد.
محمدعلی، مددجوی ۲۷ ساله که پیش از حضور در گرمخانه، شب‌ها را در خیابان‌ها به صبح می‌رسانده، به خبرنگار مهر گفت: شب‌ها در خیابان می‌خوابیدم و جایی نداشتم. یک بار با ماشین‌های گشتی (فوریت‌های اجتماعی) مواجه شدم و از من پرسیدند که برای چه آنجا خوابیدم اما جوابی نداشتم که بدهم و به‌واسطه اینکه جایی نداشتم به اینجا آمدم.
این مددجو بیان کرد: در حدود ۲۰ روز است که با تمایل خودم اینجا هستم و از همه جهت راضی هستم. از خداوند شاکرم که چنین جایی برای کسی مثل من درست شده که در خیابان از سرما نمیرد. پرسنل اینجا نیز باادب هستند و به ما احترام می‌گذارند و این احترام گذاشتن باعث می‌شود من نیز با آن‌ها با احترام و ادب برخورد کنم. هیچ وقت فکرش را نمی‌کردم که چنین جایی انقدر فضا صمیمی و مانند یک خانواده باشد.
پس از خروج از گرمخانه بار دیگر به ون بازگشتیم و ون به سمت محلی حرکت کرد که گزارش وجود یک کارتن‌خواب در آن واصل شده بود. دقایقی بعد ون حامی شهر در بوستان المهدی در نزدیکی میدان آزادی توقف کرد و مددکار شهرداری همراه ضابط قضائی از آن پیاده شدند.
بوستان‌خوابی در ۲۰۰ متری اتوبوس حامی‌شهر
مددکار در حالی که با دست به اتوبوسی که چند متر جلوتر توقف کرده بود، اشاره می‌کرد، گفت: فردی که به سراغ او می‌رویم با اتوبوس حامی شهر ۲۰۰ متر فاصله دارد اما با توجه به اینکه مشکل اعصاب و روان دارد، حاضر نیست به اتوبوس برود و هر شب در این بوستان می‌خوابد و من مانند پدری که هر شب به‌دنبال فرزندش می‌رود، باید به اینجا بیایم تا او را راضی کنم به اتوبوس برود.
پس از چند دقیقه، مددکار شهرداری در کنار مددجویی که نام او غلام بود، حضور یافت و گفت: بلندشو برویم داخل اتوبوس. اگر اینجا بمانی از سرما می‌میری. اگر تا صبح هم که شده باشد، اینجا می‌ایستم و تو را به داخل اتوبوس می‌برم.
تلاش یک ساعت و نیمه برای انتقال یک بی‌خانمان به گرمخانه
به‌رغم تلاش‌ها و صحبت‌های مددکار شهرداری با غلام اما او نپذیرفت که به داخل اتوبوس رود و با توجه به اینکه این مددجو دارای زخم‌باز بود و نیاز به خدمات پزشکی داشت، مددکار شهرداری با واحد گشت فوریت‌های خدمات اجتماعی حامی شهر هماهنگی‌های لازم را جهت انتقال وی به محل نگهداری مددجویان دارای شرایط خاص به‌عمل آورد و در نهایت پس از یک ساعت و نیم تلاش، مددجو قانع شد که با گشت فوریت‌های خدمات اجتماعی حامی شهر همراه شود.
چند قدم آن طرف‌تر، اتوبوس حامی شهر قرار داشت که در آن تعداد قابل توجهی از مددجویان مشغول استراحت بودند. اصغر تات، ناظر اتوبوس‌های اسکان موقت حامی شهر در گفت‌وگو با خبرنگار مهر گفت: بر اساس دستور مدیرعامل سازمان رفاه شهرداری تهران، تعداد هفت دستگاه اتوبوس از ساعت ۱۰ شب تا ۷ صبح در میادین اصلی شهر مستقر هستند که پذیرای عزیزانی هستیم که نمی‌خواهند از گرمخانه‌ها استفاده کنند.
ناظر اتوبوس‌های اسکان موقت حامی شهر عنوان کرد: به‌دلیل سرمای هوا، اتوبوس‌ها را مستقر کردیم تا این افراد داخل اتوبوس‌ها اسکان پیدا کنند و به آن‌ها غذا و پتو داده خواهد شد و در صورتی که مددجویی نیاز به درمان داشته باشد، با گشت ۱۳۷ هماهنگی به عمل خواهد آمد و فرد به مراکز منتقل خواهد شد.
استقرار اتوبوس‌های حامی شهر در هفت نقطه از تهران
وی با اشاره به استقرار مددکار در داخل اتوبوس‌ها عنوان کرد: این اتوبوس‌ها در هفت نقطه از شهر تهران که از قبل تعیین شده، مستقر هستند و مددجویان به این اتوبوس‌ها مراجعه می‌کنند؛ از جمله این نقاط میدان شوش، میدان آزادی، میدان تجریش، میدان امام حسین (ع) و چهارراه استقلال است.
تات با بیان اینکه این اتوبوس‌ها تا زمان برودت هوا در شهر تهران مستقر خواهند بود، اظهار کرد: این اتوبوس‌ها هر شب از ساعت ۱۰ شب در نقاط تعیین شده مستقر می‌شوند و تا ساعت شش صبح در محل‌های تعیین شده مستقر خواهند بود و هر شب در این هفت نطقه پذیرای حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر هستیم.
ناظر اتوبوس‌های اسکان موقت حامی شهر با بیان اینکه این اتوبوس‌ها فاقد سرویس عمومی هستند و در سطح شهر فعالیت نمی‌کنند، اذعان کرد: این اتوبوس‌ها پس از اتمام کار به توقفگاه خود می‌روند و در آنجا ضدعفونی می‌شوند.
همان‌طور که اشاره شد، با توجه به مصوبه قرارگاه اجتماعی شهر تهران، گشت‌های سیار حامی شهر مسئولیت ساماندهی افراد بی‌سرپناه و کارتن‌خواب در شب‌های سرد زمستانی را بر عهده دارند و مشاهدات میدانی خبرنگار مهر از حضور در کنار یکی از این گشت‌ها حاکی از دغدغه‌مند بودن مدیریت شهری در خصوص افراد بی‌خانمان است.
افزایش صد در صدی گشت‌های سیار حامی شهر در شب‌های سرد زمستانی
احمد احمدی صدر در همین راستا و در گفت‌وگو با خبرنگار مهر پیرامون افتتاح طرح حامی شهر ویژه راه‌اندازی گشت فوریت‌های خدمات اجتماعی مناطق ۲۲ گانه کلانشهر تهران گفت: به لطف الهی طرحی را جهت حمایت و ساماندهی عزیزانی که در فصل سرما به ویژه در سطح شهر تهران نیاز به اسکان موقت دارند، بی‌خانمان هستند یا سرپناهی ندارند، برنامه‌ریزی کردیم.
رئیس سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران خاطرنشان کرد: نسبت به سال گذشته افزایش صد در صدی حمایت‌ها و امکانات را داشته‌ایم و در طرح حامی شهر، گشت‌های سیاری داریم که شهروندان می‌توانند اگر فرد بی خانمانی را مشاهده کردند با سامانه ۱۳۷ فوریت‌های خدمات اجتماعی شهر تهران تماس بگیرند تا در اسرع وقت، گشت‌های ویژه ما خدمت این مددجویان برسند تا اقدامات لازم را انجام دهند.
وی در مورد وضعیت مددسراها نیز گفت: بیش از ۲۰ مرکز برای اسکان در نظر گرفته‌ایم و بیش از ۵۰ درصد ظرفیت‌ها این مراکز خالی است و امکان جذب و ساماندهی افراد بی‌سرپناه و کارتن خواب به خوبی وجود دارد و امکاناتی چون استحمام، غذا و اسکان برای آن‌ها در نظر گرفته شده است.
احمدی‌صدر با بیان اینکه در سال گذشته برای اولین بار گزارشی از مرگ افراد بی‌خانمان نداشتیم، عنوان کرد: با توجه به اینکه برخی از این افراد تمایل ندارند از جایی که هستند جابجا شوند و ترجیح می‌دهند به گرمخانه مراجعه نکنند، به همین دلیل اتوبوس‌هایی ویژه به‌صورت شبانه در نظر گرفته شده تا در شب‌های سرد پاییزی و زمستانی، این افراد با اسکان موقت در آن‌ها به مشکل برنخورند.
رئیس سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران با بیان اینکه نیروهای تخصصی مددکار در داخل خودروها حضور دارند و ضمن بررسی وضعیت مددجویان، تلاش می‌کنند افراد کارتن‌خواب یا بی سرپناه را برای مددسراها و گرمخانه‌ها جذب کنند، بیان کرد: ۴۰ خودرو و هفت دستگاه اتوبوس کار جمع‌آوری افراد بی‌خانمان و بی‌سرپناه را انجام می‌دهند و در حال حاضر حدود دو هزار و ۵۰۰ ظرفیت را به این موضوع اختصاص داده‌ایم.
ایستگاه پایانی با چاشنی تحریم به‌دلیل نقض حقوق بشر
عقربه‌ها، حوالی حدود ساعت ۵ را نشان می‌داد که ون حامی شهر در مقابل شهرداری منطقه ۹ توقف کرد و از آن پیاده شدم. پیام‌هایی که برایم ارسال شده است را چک می‌کنم و به خبری که تحت عنوان «تحریم‌های جدید علیه ایران به‌دلیل نقض حقوق بشر» ارسال شده نگاه می‌کنم. به این فکر می‌کنم که هیچ کس نمی‌داند خسروی و همکارانش در حالی که شهر در خواب است ساعت‌ها با معتادان، بی‌خانمان‌ها و افراد بی‌سرپناه صحبت می‌کنند تا قانع شوند شب را در یک جای گرم سپری کنند؛ در حالی‌که در همین زمان کارتن‌خواب‌های آمریکا و غرب در میان چرخ‌دنده‌های لیبرالیسم در حال نابودی و انجماد هستند. اگر حقوق بشر نجات جان یک انسان بی‌پناه از مرگ نباشد، پس چیست؟
