چرا ترامپ نمی‌تواند صلح در اوکراین و غزه برقرار کند

تمایل به پایان دادن به درگیری‌ها کافی نیست تا صلح واقعی در اوکراین یا غزه برقرار شود.

نشنال اینترست در گزارشی مدعی شده که آمریکا در زمینه صلح‌سازی تجربه زیادی دارد و در دهه‌های اخیر، واشنگتن نقش مهمی به عنوان میانجی صادق در برقراری صلح پایدار در خاورمیانه، بالکان، ایرلند شمالی و سایر نقاط ایفا کرده است!

در مکان‌هایی که واشنگتن موفق بوده، صلح را از بیرون تحمیل نکرده است، بلکه آن را از طرف‌های درگیر که آماده صلح بودند، برآورده کرده است. این در مورد اسرائیل و مصر در سال ۱۹۷۹، اسرائیل و اردن در ۱۹۹۴، صربستان و بوسنی در ۱۹۹۵، ایرلند شمالی در ۱۹۹۸ و اسرائیل و دیگر کشور‌های عربی در ۲۰۲۰ صادق بوده است.

اما در هر یک از این موارد، طرف‌ها به صلح پایبند شدند، زیرا نتیجه گرفته بودند که از آن بیشتر از ادامه خونریزی سود خواهند برد. انور سادات از مصر به دنبال صلح بود تا سرزمین‌های از دست رفته در جنگ را بازپس گیرد و کمک‌های اقتصادی ایالات متحده را جذب کند. طرف‌های درگیر در جنگ ایرلند شمالی پس از سه دهه درگیری خسته شده بودند. توافقات ابراهیم عمدتاً به این دلیل به وقوع پیوست که طرف‌های درگیر تصمیم گرفتند خود را علیه دشمنی خطرناک‌تر در خاورمیانه متحد کنند.

اما صلح‌سازی ایالات متحده بدون طرف‌های خواهان صلح—همانطور که امروز در مورد روسیه و اوکراین، و اسرائیل و حماس شاهد هستیم—قطعا به نتیجه معکوس می‌انجامد و تصویر جهانی آمریکا را خدشه‌دار می‌کند در حالی که بذر جنگ‌های بیشتر را می‌کارد. در واقع، واشنگتن که بیش از حد مشتاق به صلح به نظر می‌رسد نمی‌داند که حتی صلحی توخالی که تنها آرامشی موقتی ایجاد کند قبل از اینکه جنگ دوباره شروع شود، می‌تواند احتمال وقوع جنگ در مکان‌های دیگر را نیز افزایش دهد.

ترامپ که به دنبال تحمیل صلح بین روسیه و اوکراین است، در حال نجات دادن ولادیمیر پوتین از انزوای جهانی، تهدید ولودیمیر زلنسکی برای پذیرش صلحی متمرکز بر روسیه است که نقشی در شکل‌دهی به آن نخواهد داشت، و کمک‌های نظامی ایالات متحده به اوکراین را تعلیق کرده است. اما طرف‌های درگیر در این درگیری‌ها تحت شرایط فعلی به دنبال صلح بلندمدت نیستند.

پوتین نوشته است که "ایده ملت اوکراینی به عنوان ملتی جدا از روس‌ها" "هیچ مبنای تاریخی ندارد" و گفته است که بخش‌های زیادی از اوکراین زمانی متعلق به روسیه بودند. او در سال ۲۰۱۴ کریمه را تصرف کرد و نیرو‌های طرفدار روسیه را تشویق کرد که در منطقه شرقی اوکراین مشکل ایجاد کنند قبل از اینکه در سال ۲۰۲۲ به کشور حمله کرده و آن را تصرف کند. هیچ دلیلی وجود ندارد که کسی باور کند حتی با یک توافق صلح، پوتین کار دیگری جز آماده شدن برای تلاش مجدد برای رسیدن به اهداف امپریالیستی خود در کی‌یف انجام دهد.

تعجب‌آور نیست که زلنسکی معتقد است که صلح "بسیار، بسیار دور است" و بر اساس نگرانی‌های خود در مورد برنامه‌های بلندمدت پوتین، تاکید می‌کند که هر صلحی باید "عادلانه، صادقانه و مهم‌تر از همه پایدار" باشد.

در مورد جنگ اسرائیل با حماس، ترامپ ماه گذشته پیشنهاد داد که غزه را تحت تصرف درآورد، ۲.۱ میلیون فلسطینی که در آنجا زندگی می‌کنند را جابجا کند و آن را به "ریویرا خاورمیانه" تبدیل کند. او گفت "اگر حماس همه گروگان‌های باقی‌مانده خود را تا ظهر شنبه آینده آزاد نکند، جهنم به پا خواهد شد. " در حال حاضر، طرح غزه به نظر یک رویا‌های بحث‌برانگیز است، حماس درخواست ترامپ برای آزادی گروگان‌ها را نادیده گرفت و نه حماس و نه اسرائیل هیچ نشانه‌ای از کنار گذاشتن درگیری‌های طولانی‌مدت خود ندارند. نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، قول داده است که حماس را در بلندمدت نابود کند، فارغ از اینکه دو طرف آتش‌بس فعلی را تمدید کنند یا به جنگ بازگردند.

بی‌تردید، صلح‌سازی یک عمل قابل توجه در ایالات متحده است و دلیل اصلی اینکه طرف‌های درگیر که آماده پایان دادن به جنگ هستند، به واشنگتن نگاه می‌کنند تا آنها را گرد هم آورد و تلاش‌ها را پیش ببرد. اما با تمام هویج‌ها و چماق‌های قدرتمندی که در اختیار دارد، واشنگتن نمی‌تواند صلح را از بیرون تحمیل کند. بدتر از آن، واشنگتن که به نظر می‌رسد برای صلح به شدت مایل است—صرف‌نظر از عدالت شرایط آن یا احتمال پایداری آن—پیامی خطرناک به رهبران دیگر مناطق خواهد فرستاد که در حال تفکر برای شروع جنگ‌های خود هستند.

قانون روابط تایوان در سال ۱۹۷۹ اعلام می‌کند که ایالات متحده انتظار دارد که آینده تایوان "از راه‌های مسالمت‌آمیز تعیین شود" و همچنین ایالات متحده متعهد است که "ظرفیت خود را حفظ کند... برای مقابله با هرگونه استفاده از زور یا سایر اشکال اجبار که امنیت یا سیستم اجتماعی یا اقتصادی مردم تایوان را به خطر اندازد. " حال، با توجه به تهدیدات شی جین‌پینگ رئیس‌جمهور چین برای تصرف تایوان، آیا او نتیجه خواهد گرفت که ایالات متحده هیچ‌گاه قادر نخواهد بود بیانیه‌های قبلی خود را به عمل تبدیل کند؟

منبع: نشنال اینترست

اگر خوشت اومد لایک کن
0
آخرین اخبار