به گزارش ذاکرنیوز، روزنامه "تاگس سایتونگ" آلمان در مطلبی نوشت: اتحادیه شهرداری ها نسبت به عواقب کمبود مسکن و کمبود معلم برای اوکراینی های پناهنده هشدار داده و ادغام را یک مسئله دائمی برای تنظیم این بحران می داند.
در ادامه این گزارش آمده است: کمبود کارگران ماهر و کمبود مسکن، ادغام پناهندگان اوکراینی را برای شهرداری ها دشوار می کند. اووه براندل، رئیس انجمن شهرها و شهرداری‌ها روز چهارشنبه در این باره گفت، برای مثال، کمبود معلم و اتاق برای آموزش سریع زبان آلمانی به حدود 200000 کودک اوکراینی که تازه به اینجا رسیده بودند وجود دارد.
در این میان والدین این کودکان به دلیل بحران اجاره بها شانس کمی برای یافتن آپارتمان دارند و به همین دلیل شهرداری ها مجبور به ارائه مسکن به آن ها هستند. به گفته براندل نتیجه این می شود که ما به مرزهای محدودیت عملکرد و توان خود می رسیم و پذیرش اجتماعی در معرض خطر قرار می گیرد.
گرد لاندسبرگ، از مقامات مربوطه در دولت فدرال آلمان هم هشدار داد که موانع ورود اوکراینی ها به بازار کار آلمان هنوز بسیار زیاد است. به عنوان مثال، تفاوت در دوره های تربیت معلم، باعث شد که صلاحیت معلمان اوکراینی به سادگی در آلمان به رسمیت شناخته نشود. لندسبرگ در عین حال ابتکارات محلی را ستود که در جریان آن معلمان پناهنده در ابتدا به عنوان دستیار آموزشی در مدارس آلمان کار می کنند.
مطالعه ای توسط اداره فدرال مهاجرت و پناهندگان (Bamf) و موسسه تحقیقات اقتصادی آلمان در اواسط دسامبر نشان داد که حدود یک سوم از حدود 1.1 میلیون اوکراینی که به آلمان گریخته‌اند مایلند برای همیشه در این کشور بمانند. یک سوم دیگر انتظار دارند حداقل تا پایان جنگ اوکراین در آلمان زندگی کنند. حدود یک چهارم مردان اوکراینی شاغل که به آلمان فرار کرده‌اند، تا به حال در اینجا شغل پیدا کرده‌اند و 16 درصد از زنان هم دارای شغل هستند.
روز چهارشنبه، لندسبرگ در سخنانی خواستار این شد که به صورت اشتباه ادغام پناهندگان صرفاً به عنوان یک چالش موقت تلقی نشود. وی تاکید کرد: هیچ کس نمی داند که جنگ چگونه ادامه خواهد یافت. بنابراین، دولت های فدرال و ایالتی باید ظرفیت پذیرش اولیه را به میزان قابل توجهی افزایش دهند و حتی اگر جنگ در اوکراین پایان یابد، پذیرش، اسکان و ادغام پناهندگان احتمالا در آینده یک مسئله پایدار باقی خواهد ماند. وی تاکید کرد: جابجایی های بزرگ پناهجویان به آلمان همچنان قابل انتظار است، زیرا تغییرات آب و هوایی بحران های جهانی را تشدید می کند.
