محمدباقر صنیعی منش: امروز روز پایانی هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت است. جشنواره‌ای که با شعار "گفتمان مقاومت، نهضت جهانی مستضعفین و آزادی قدس شریف" به دبیری جلال غفاری برگزار شد.
مشخصاً این دوره از جشنواره رویکردی فکری و محتوامحور برای خود در نظر گرفت که این رویه طبیعتاً به سوابق دبیر این جشنواره بازمی‌گشت. غفاری که دانش آموخته رسانه است و در محافل فکری -رسانه‌ای جریان انقلاب و مقاومت کار کرده، تلاش کرد تا این دوره از جشنواره را با برگزاری کارگاه‌ها، انتقال تجربه، میزگردهای مباحث فکری و تئوریک سینمایی همراه با فضای عینی و جریان‌دار مقاومت در مناطق جنوبی کشور ترکیب کند تا به این وسیله فضای علمی و عملیاتی جشنواره را ضریب دهد.
به عنوان مثال جشنواره مقاومت در دهکده گردشگری پازارگاد میزبان فیلمسازان و مهمانان شد که در این رویداد دور هم جمع شوند تا چشم‌انداز دراز مدتی را دنبال کنند. هدف کوتاه مدتی که مدنظر برگزارکنندگان جشنواره بوده است آشنایی و گسترش روابط میان سینماگران نوپا با پیشکسوتان سینما آن هم در حوزه مقاومت بود.
پوستر جشنواره فیلم مقاومت
جشنواره مقاومت امسال هم‌زمان با اکران آثار این رویداد در سینماهای سراسر کشور، برنامه‌های متنوع آموزشی خود را در بخش‌های مختلف با حضور سینماگران پیشکسوت حوزه مقاومت آغاز کرد. به این ترتیب در بخش نسل روایت دو کارگاه برگزار شد که شامل کلاس‌های «تدوین روی کاغذ» با حضور سعید محسن یوسفی و «فیلم تک نفره» با تدریس سیدمهدی میرغیاثی بود.
ایده معنادار برگزاری جشنواره فیلم مقاومت روی عرشه ناو جنگی
همچنین در بخش کارگاه‌های عمومی دو نشست «زن و سینمای مقاومت» با ارائه نکات آموزشی انسیه شاه‌حسینی و «جهان سرمایه‌داری و سینمای مقاومت» با تدریس محمدرضا اسلاملو برگزار شد. در این کارگاه‌ها اساتید مدعو ضمن ارائه نکات آموزشی خود بر اساس سرفصل‌های تعیین شده به مباحثه و گفت‌وگو با فیلمسازان حاضر در این کارگاه‌ها پرداختند.
کارگاه‌های «فلسفه و معنای مقاومت» با حضور سیدمهدی ناظمی، «تفاوت‌های تهیه‌کنندگی در سینما و سریال» با حضور محمدرضا شفیعی و کارگاه «مبانی بصری گرافیک» با حضور علیرضا پورشکوری از دیگر کارگاه‌هایی است که تاکنون در جشنواره هفدهم مقاومت برگزار شده است.
امسال دست جشنواره هم به خاطر رصد و انتخاب و هم به خاطر حضور فیلم‌های متعدد در جشنواره فیلم فجر، پر بود. از غریب و سرهنگ ثریا تا اتاقک گلی و های‌پاور، چندین فیلم متعدد جشنواره بودند که مشخصا از زمان حضور در جشنواره فیلم فجر معلوم بود که جای اصلی خود را در جشنواره فیلم مقاومت پیدا می‌کنند.
در کنار آن پویانمایی‌ها و مستندهای متعددی نیز در بخش‌های مربوطه حضور داشت و در کل باعث شد که ویترین جشنواره فیلم مقاومت، ویترین قابل قبولی باشد.
نشست با فیلمسازان خارجی
جشنواره امسال در زمان هدفمند شده‌ای برگزار شد؛ ایام اعیاد شعبانیه که به تولد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ختم می‌شود کاملاً حرف و اصل و بنیان مقاومت یعنی انتظار فرج و هم‌رکابی با حضرت ولی عصر ارواحنه له الفداء را به رخ کشید. بدون شک، جریان مقاومت جریان مهدوی است که یکی از آرمان‌های اصلی آن نابودی اسرائیل و آزادی قدس شریف است و در عین حال یک نهضت جهانی است که مستضعفین در آن حضور دارند و میراث‌داران حقیقی زمین خواهند بود. از این حیث جشنواره فیلم مقاومت این محتوا و تفکر را در شکل و میدان عملیاتی مناسبی یعنی فضای عملیاتی مرتبط با جنگ 8 ساله و البته مهندسی و علمی عسلویه و ناو جنگی ویژه ایرانی همراه و پیاده کرد و از این جهت به نظر می‌رسد که پیام و حرف خود را خیلی صریح به استکبار جهانی گفته است.
البته نکته مهمی که باید در این باره گفت این است که برگزاری جشنواره در عسلویه به عنوان شهر بزرگ صنعتی و راهبردی ایران و همچنین حضور مهمانان روی یک ناو بزرگ جنگی و در کل فضای بزرگ پیرامونی جشنواره، یک قواره بسیار بزرگی است که در خود می‌تواند چند جشنواره و رویداد را بگنجاند. اما انتخاب‌های محتوایی جشنواره برای این قواره، با همه اهمیت و ضرورت آنها اعم از کلاس‌ها، کارگاه‌ها، نمایش فیلم و... در این فضا تا حدی کمرنگ شده است. بنابراین جا داشت تا برنامه‌ها و چهره‌های بیشتر و متعددی در جشنواره فیلم مقاومت حضور پیدا می‌کردند.
نشست‌های جشنواره فیلم مقاومت با حضور چهره‌هایی چون انسیه شاه حسینی
اما آنچه که شاید از هر نکته دیگری مهم‌تر باشد همان است که دبیر جشنواره در نشست افتتاحیه بیان کرده بود: اینکه این جشنواره دبیرخانه دائمی خواهد داشت و قرار نیست بعد از اتمام جشنواره تا سال آینده فعالیت و کاری نداشته باشد؛ بلکه قرار بر این است که این جشنواره فعالیت و کارهایش را مداوم و بی‌وقفه تا سال آینده جلو ببرد تا شاهد برگزاری هرچه بهتر جشنواره فیلم مقاومت در سال آینده باشیم.
این جشنواره به عنوان رویدادی سینمایی و فرهنگی باید تصویر مقاومت را به گونه‌ای نشان بدهد که مشخصاً در مقابل تصویر جنگ افروزانه هالیوودی و کاخ سفیدی قرار بگیرد. تصویری که در بطن خود مشخصاً اگر جنگی را نشان دهد جز نابودی ظلم و تاریکی مانند اسرائیل زیر سایه گفتمان مهدویت نباشد.
