به گزارش ذاکرنیوز، سایت فدراسیون جهانی هندبال روز گذشته با انتشار گزارشی در صفحه اصلی خود به بازتاب راهیابی تیم ملی بانوان کشورمان به رقابت های جهانی علی رغم مشکلات بسیار من جمله ابتلای کادرفنی به کرونا پرداخت و عملکرد بانوان هندبالیست را تاریخی عنوان کرد.
در این گزارش آمده است:
سه شنبه، ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۱، در تاریخ هندبال جمهوری اسلامی ایران ثبت می شود زیرا روزی بود که تیم ملی زنان ایران با غلبه بر سوریه در پنجمین بازی گروهی مقدماتی خود در مسابقات قهرمانی زنان آسیا ۲۰۲۱ مقابل سوریه در سالن پرنسس سومایا در اردن، برای اولین بار صعود خود را به مسابقات قهرمانی زنان جهان تأیید کرد.
ایران هرگز قبلاً به مسابقات قهرمانی جوانان، نوجوانان یا بزرگسالان زنان جهان صعود نکرده بود و هرگز در هیچ یک از مسابقات قاره آسیا، نوجوانان یا بزرگسالان مدال نگرفته است.
ساختن تاریخ با خوش شانسی!
شاید تیم ملی بانوان ایران فکر می کرد پس از قهرمانی در مسابقات قهرمانی زنان غرب آسیا در سال ۲۰۱۸، هنگامی که به سالن ورزشی که اولین مدال بین المللی خود را گرفتند، باز می گردد، اتفاقی رخ خواهد داد.
پس از غلبه بر میزبان اردن، ایران می دانست که با پیروزی مقابل سوریه هم راهی نیمه نهایی خواهد شد و هم با آن، یکی از پنج بلیط مستقیم مسابقات قهرمانی زنان جهان ۲۰۲۱ در اسپانیا را کسب می کند.
در عرض یک دقیقه از آغاز بازی با سوریه، ضربه الناز قاسمی، بازیکن هندبال تیم آنادولی اسپور کولیبا در سوپرلیگ ترکیه، به گل تبدیل شد و خیال تیم را با اولین گل آسوده کرد و ۶۰ دقیقه بعد، رویا نوروزی سومین گل خود را به ثمر رساند تا تیم با نتیجه ۱۹- ۳۸ پیروز شود. پس از این پیروزی کار مهم انجام شده بود.
مریم یوسفی، مدافع میانی ایران که هندبال باشگاهی خود را برای تیم تاسیسات دریایی بازی می کند، به ihf.info گفت: ما می دانستیم که اگر پیروز شویم، جواز حضور در رقابت های قهرمانی جهان را کسب خواهیم کرد. وقتی برنده شدیم احساس غیرقابل توصیفی بود، «این» اولین بار در هندبال بانوان ایران بود و در تاریخ هندبال ایران ثبت خواهد شد. پس از ۲۰ سال بازی، رسیدن به مسابقات جهانی به این معنی است که ما نتیجه تمام تلاش خود را گرفتیم.
بدون مربی
متأسفانه پروتکل های کووید ۱۹ باعث شد عزت الله رزمگر، سرمربی ایران و کمک مربیان تیم، نشمین شافعیان و خدیجه قانع، روی نیمکت حضور نداشته باشند تا شخصاً شاهد تاریخ باشند. در حالی که شافعیان و قانع توانستند پس از قهرمانی به خانه بازگردند، در زمان نگارش این گزارش، رزمگر هنوز در بیمارستانی در اردن است.
پس از آن ناهید مقبول، سرپرست و فاطمه جعفری دربندی، فیزیوتراپ تیم، برای چهار بازی باقی مانده از هفت بازی رقابت های آسیایی روی نیمکت نشستند.
شیما زارع، بازیکن راست تیم ایران، که در شیراز زندگی می کند، می گوید: مربیان برای تیم سخت کار کردند و روزی که قرار بود نتیجه تلاش های خود را ببینند در تیم حضور نداشتند. ما مجبور بودیم به تنهایی بجنگیم اما توانستیم پاسخ در شانی به زحمات آنها دهیم. مربی رزمگر واقعاً به ما آموخت که نترسیم و بجنگیم، در حالی که قانع و شافعیان با دلسوزی با ما کار کردند.
زارع چپ دست که کاپیتان ایران نیز است، می افزاید: در آخرین روزهای مسابقات، آنها (مقبول و دربندی) سرمربیگری تیم را بر عهده داشتند. آنها همیشه محافظ بازیکنان بودند و خانم مقبول مانند یک مادر دلسوز از تیم حمایت می کرد.
بهبود و پیشرفت در برابر بهترین های قاره
روحیه تیمی بانوان ایران در طول رقابت های قهرمانی آسیا در بازی سخت مرحله مقدماتی مقابل ژاپن که استعدادهای فراوان و تجربه بازی های المپیک اخیر را دارد، مشهود بود طوری که ایران تنها با سه امتیاز اختلاف، باخت. ۲۰ - ۲۳ (نیمه نخست۸-۱۴).
مژگان قهرمانی، مدافع چپ کرجی گفت: ما بازی بسیار خوبی را مقابل تیم قدرتمند ژاپن نشان دادیم و اینکه دختران ایرانی بسیار توانا، و قوی هستند و پیشرفت های زیادی داشته اند.
وی گفت: ما پیشرفت زیادی در بازی با ژاپن نشان دادیم و اگر از ابتدا از نام ژاپن نمی ترسیدیم، حتی می توانستیم بازی را ببریم.
قهرمانی افزود: مربیان ما از جمله مربیان خوب ایران هستند که با برنامه ریزی و آموزش خوب توانستند پیشرفت ما را ارتقا دهند. ما توانستیم در مسابقات قهرمانی آسیا بسیار خوب بازی کنیم.
پیروزی در مقابل کویت (۳۸ - ۱۱)، فلسطین (۵۲ - ۹) و یک برد خوب و بسیار مهم برای صعود به رقابت های اسپانیا ۲۰۲۱، پیروزی مقابل اردن میزبان (۲۸ -۲۲) بود، بازی که کادر مربیگری فقط دو ساعت قبل از بازی تست کرونا داده بودند و نتیجه مثبت بود.
زارع گفت: اگرچه احساس می کردیم که می توانیم در این بازی پیروز شویم اما بازی پر استرسی بود زیرا کادر فنی نداشتیم. اما وقتی این بازی را بردیم، متقاعد شدم که ما یکی از چهار تیم برتر در آسیا هستیم و چگونه می توانم به شما بگویم که چقدر خوشحال بودیم؟ من نمی توانم آن لحظه را توصیف کنم.
این پیروزی ایران را به چهار تیم پایانی رساند، جایی که آنها با کره جنوبی دیدار می کردند. تیمی نه تنها با تجربه بازی های المپیک بلکه با کسب مدال در ۱۷ دوره قبلی قهرمانی آسیا از جمله ۱۴ طلا شامل چهار دوره آخر رقابت های آسیایی و ایران ۲۱ -۴۶ (۱۲-۲۳) برابر قهرمان نهایی این دوره شکست خورد. تنها چیزی که باقی ماند هفتمین و آخرین بازی آنها در مسابقات قهرمانی بود یعنی بازی برای مدال برنز مقابل قزاقستان باتجربه. پس از اینکه در وقت استراحت (۱۵ -۲۰) خود را پنج امتیاز عقب دیدند، در نیمه دوم تمام تلاش خود را به کار گرفتند اما نتوانستند فاصله را کم کنند و در نهایت ۳۳ -۳۸ باختند و چهارم شدند.
هانیه لک در مورد از دست دادن سکو گفت: متأسفانه مربیان ما در این مسابقات حضور نداشتند و این به تیم ما آسیب زیادی زد زیرا ما می توانستیم قزاقستان را شکست دهیم و مدال برنز را بدست آوریم.
