به گزارش ذاکرنیوز، حکایت تئاتر در مازندران خود داستانی غریب دارد، این هنر همانند هنرمندانش مهجور و غریب مانده است و داستان نمایش در بسیاری از شهرها به یک افسانه مبدل شده است.
سال‌های سال گروه‌های نمایشی قوی و پرقدرتی در مازندران با بازیگران سرشناس فعال بودند و طی سال‌های گذشته به دلیل انبوه مشکلات و حمایت نشدن، یا گروه‌ها تعطیل و یا هنرمندانش سودای عزلت وخانه نشینی و یا کوچ به پایتخت را کوک کرده‌اند.
اکنون مازندران ماند و یک جشنواره و سالن‌های چندمنظوره ای که تنها چیزی که در آن اکران نمی‌شود، تئاتر است و نمایش و این هنر در گوشه و کنار استان از نفس افتاده است.
مشکلاتی که رفع نمی‌شود
مروری بر آثار سی و سومین جشنواره تئاتر مازندران هم نشانگر آن هست که وضعیت تئاتر استان جشنواره به جشنواره رو به افول می‌رود و کارهای نه چندان قوی به رویداد هنری استانی راه یافتند و تئاتر مازندران با این نمایش‌ها در فجر پرفروغ نخواهد شد.
پای صحبت هنرمندان تئاتر که می‌نشینی، سخنانشان تکرار مشکلاتی بوده که طی ۳۲ دوره قبلی جشنواره تئاتر مازندران نیز بارها و بارها بازگو شده اما هیچ گوش شنوایی و دستی برای عمل به وعده‌ها پیدا نشده است.
ابوالقاسم رجبی نویسنده و کارگردان تئاتر که در جشنواره تئاتر استانی مازندران شرکت کرد، در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: متأسفانه همچنان در تئاتر استان مشکل داریم زیرا سالن‌های تئاتری دارای مشکلات عدیده ای از جمله نور هستند و کیفیت لازم را ندارند.
متأسفانه همچنان در تئاتر استان مشکل داریم زیرا سالن‌های تئاتری دارای مشکلات عدیده ای از جمله نور هستند و کیفیت لازم را ندارند
وی با اظهار اینکه برای مخاطب حضور در سالن‌های تئاتر استان به دلیل نبود امکانات لازم سخت است، افزود: در جشنواره تئاتر امسال گروه‌های خوبی حضور دارند.
وی مشکل مالی را از جمله دغدغه‌های هنرمندان تئاتر ذکر کرد و گفت: بازیگران و هنرمندان چگونه باید معیشت خود را تأمین کنند درحالی که این حرفه شغل محسوب می‌شود ولی هنرمندی که روی بینش و اندیشه جامعه کار می‌کند و مردم به وی نیاز دارند، از ارزش و اعتبار لازم برخوردار نیستند.
وی تاکید کرد: هرگاه برای هنرمندان ارزش قائل شویم آن کشور رو به تعالی می‌رود واکنون برای بسیاری از ورزش‌ها هزینه می‌شود درحالی که هنر به روح انسان و بینش و تعالی جامعه فکر می‌کند، باید ارزشمند محسوب شود.
مهدی روحی دیگر هنرمند تئاتر استان مازندران با اظهار اینکه بعد از دو سال تعطیلی تئاتر شاهد برگزاری سی و سومین جشنواره تئاتر استان هستیم، افزود: طی دو سال گذشته اگر تئاتری هم اجرا می‌شد، بدون حضور تماشاگر بود و وقتی مخاطب حضور نداشته باشد، تئاتر معنایی ندارد.
وی با عنوان اینکه بعد از ۴۲ سال هنوز مشکلات تئاتر باقی است و هنوز از داشتن امکانات حداقلی نظیر دو پروژکتور در سالن‌های تئاتر محروم هستیم، گفت: هر ساله جشنواره استانی برگزار می‌شود و همچنان از امکاتات محروم هستیم.
روحی یادآور شد: در سالن‌های تئاتر یک بالابر وجود ندارد که اگر لامپ یک پروژکتور بسوزد آن را بتوانیم آن تعویض کنیم و در مرکز استان یک سالن چندمنظوره به تئاتر اختصاص داده شده است.
وی نداشتن آرشیو دکور و لباس را از دیگر نیازمندی‌های هنر نمایش بیان کرد و گفت: اگر این آرشیو داشته باشیم دیگر لازم هنرمند از شرق یا غرب استان یک نیسان دکور و ابزار صحنه بیاورد.
این هنرمند تئاتر با بیان اینکه ۳۰ سال کار تئائر و نقالی ونمایشنامه خوانی می‌کنم از مسئولان خواست تا به خواسته‌های هنرمندان توجه کنند.
افسانه کوچ هنرمندان تئاتر
نبود امکانات، کم توجهی و حمایت نشدن طی سال‌های اخیر بسیاری از هنرمندان نام آشنا و صاحب سبک مازندران را روانه پایتخت کرد و اکنون آسمان تئاتر کشور از وجود این هنرمندان بهره می‌برند و می‌توان به هنرمندانی مانند عبدالرضا صفری دریایی، مجید تیزرو اشاره کرد که از مازندران به تهران کوچ کردند و در صحنه‌های پایتخت می‌درخشند و برخی دیگر از هنرمندان تئاتر نیز سال هاست با سالن‌های نمایش قهر کرده‌اند و خانه نشین شدند.
عباس ابوالحسنی کارگردان و پیشکسوت تئاتر مازندران در حاشیه سی و سومین جشنواره تئاتر مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه جشنواره تئاتر، بزرگترین رخداد هنری استان محسوب می‌شود، گفت: تئاتر استان طی دو سال اخیر در دوران کرونایی به نوعی بایکوت شده بود.
وی با اظهار اینکه جشنواره تئاتر سبب رونق دوباره به فضای هنرهای نمایشی و تئاتر می‌شود، از جشنواره به عنوان رخدادی بزرگ یاد کرد و گفت: هنرمندان باید از این رخداد حمایت کنند و این اتفاق بزرگ باید توسط هنرمندان حمایت شود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان میزبان جشنواره باید بداند که این رویداد، بزرگترین اتفاق تئاتری استان محسوب می‌شود و باید همه حمایت‌ها برای برپایی باشکوه را به خرج دهد.
این نویسنده و کارگردان تئاتر یادآور شد: این جشنواره حاصل تلاش یکساله هنرمندان استان برای مردم است و باید تبادل نظر و انتقال اندیشه رخ دهد و معرفی تئاتر استان در جشنواره رخ می‌دهد.
ابوالحسنی یادآور شد: میزان استقبال هنرمندان و مردم از جشنواره سطح فرهنگ را نشانه می‌رود و از این رو ارشاد استان باید تمام سعی خود را برای برپایی باشکوه تئاتر خرج دهد.
وی از نبود و کمبود امکانات در سالن‌های اجرای نمایش‌های جشنواره تئاتر انتقاد کرد و گفت: هنوز امکانات لازم برای برپایی جشنواره را نداریم و همان اشکال‌های جشنواره سال ۹۳ در جشنواره کنونی نیز وجود دارد.
هنوز امکانات لازم برای برپایی جشنواره را نداریم و همان اشکال‌های جشنواره سال ۹۳ در جشنواره کنونی نیز وجود دارد
کارگردان نمایش آژدهاک با اظهار اینکه جشنواره تئاتر به نور نیاز دارد، گفت: هنوز سالن‌های ما از ابتدایی‌ترین امکانات برای اجرای نمایش و آماده کردن امکانات فنی محروم است و به رغم همه تذکرها، امکانات اولیه وجود ندارد.
سی و سومین جشنواره تئاتر مازندران از صبح شنبه با رقابت ۱۰ گروه نمایشی در ساری آغاز شد و تا عصر شنبه ادامه دارد.
نمایش خاطرات مجلس سوخته یک زن از چالوس، حقایقی درباره یک ماهی مرده به کارگردانی سید علی حسینی، نمایش سرخ او به نویسندگی و کارگردانی سید علی حسینی، بر ولادیمیر و استراگون چه گذشت به کارگردانی نعیم صالحی از تنکابن، نمایش‌های عشق خیابانی به کارگردانی بهزاد شاهنده از ساری، آنتیگونه به نویسندگی و کارگردانی افسانه منادی از بابل، آژدهاک به کارگردانی عباس ابوالحسنی از بابل، و هلو ابراهیم به کارگردانی حامد مربوط صادق از محمودآباد،،چشم‌ها به کارگردانی عباس روجایی از عباس آباد، ۲۵ ساعت عاشقی یک زن به نویسندگی و کارگردانی یوسف ابراهیمی (غیررقابتی) از نور، گون به کارگردانی سپیده زین العابدین از بابل (غیررقابتی) در این جشنواره به روی صحنه رفتند.
مازندران طی دو دوره گذشته نماینده‌ای در جشنواره بین المللی فجر نداشت و با برپایی سی و سومین دوره جشنواره باید منتظر بود که آیا طلسم حضور گروه‌های تئاتری استان به رویداد بین المللی فجر شکسته خواهد شد یا نه...
